วันจันทร์ที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2551

โค้งกอไผ่

ก็คือตอนนั้นเด้กมาก ประมาณ7ขวบครับ เป็นช่วงปิดเทมอครับ ผม ก็เลยไปอยู่กับตาและยาย





ที่ลพบุรีครับ มีวันนึง ตาชวนผมไปปักเบ็ดนะครับ หลายคนคงรู้จัก ปักเบ็ดนะครับ จับพวก ปลา





เล็กๆ นะครับ ปลาหมอ อะรับพวกเนี้ยครับ ตากับผมก็ช่วยกันจัดของกันครับ พอจัดเสร็จ ก็ ออกไป





ปักกัน ตอน4ทุ่มครับ ระหว่างพายเรือไปนั้น มันจะต้องผ่านโค้งที่ชาวบ้านเรียกว่า โค้งอีสาว ครับ





มันจะมีกอไผ่อยู่กอไผ่นึง (ชื่อโค้งนี้ผมมารู้ทีหลังจบเหตุการณ์นะครับ) เป็นกอไผ่ที่ใหญ่มากๆครับ





ก่อนจะถึงกอไผ่นั้น ผมมองไปข้างหน้า คือ ผมนั่งหน้านะครับ ตาพายอยู่ข้างหลัง ผมเห็นกอไผ่นั้น





มันสั่น โยกไปโยกมา ผมก็คือว่าลมพัดครับ แต่มาคิดิดที ไม่มีลมมันจะโยกได้งัยอ่ะ เพราะต้นไม้





แถวนั้น ไม่โยกเลย ผมเลยบอกตาครับ ว่า ตาๆ กอไผ่มันสั่นๆอ่ะครับ ตาบอกว่า ไม่มีรัยหรอกน่า





ผมก็เลยไม่สนใจอะรัย จน พายเลยโค้งนั้นไปได้เล็กน้อย ก็ มาถึงที่ปักเบ็ดครับ ตาผมก็ปักเบ็ดไป





เรื่อย ผมเอง ก็ด้วยความที่เป็นเด็กครับ ผม ก็เอาไฟฉายไมเล่น ก้ ส่องไปส่องมาไปเรื่อยครัย แต่





ผมก็ต้องตกใจกลับสิ่งที่ผมเห็นครับ ผมสาดไฟไปที่กอไผ่นั้นครับ ผมเห็น ผู้หญิงคนนึง ยืนอยู่





ครับ ผมตกใจมาก เลยบอก ลุงว่า ลุงๆมีคนอยู่ที่กอไผ่นั้น ลุงก็บอกว่าไหน แล้วรีบหยิบไฟฉายจาก





ผมไป ส่อง ไม่อยู่แล้วครับผู้หญิงคนนั้นหายไปครับ ลุงก็บอกว่า ไม่มีนิ ตาฝาดแล้วละ ทีนี้ผม กลัว





มากครับ ก็เมื่อกี้ผมเห็นจิงๆนิครับ ผมไม่เล่นแล้วครับไฟฉายก็ได้แต่นั่งรอตาปักเส็ดไวๆ ผมก็นั่ง





รอๆๆๆ ได้สักพัก ผม รู้สึกว่า หัวเรือมันขย่ม ผมเลยหันหลังไปดู เท่าน้นละครับ ผมร้องไห้ออกมา





เลยครับ คุณรู้ไหมสิ่งที่ผมเห็นคืออะรัย ผู้หยิงคนนั้น ครับ ผู้หยิงคนนั่ง นั่งยองๆ อยู่ที่หัวเรือครับ ผม





ร้องไห้โฮเลยครับ ตา เลย หันมากอดผม แล้วถามว่า เป็นรัยลูก เป็นรัย ผมตอบ ทั้งน้ำตาครับ ว่า ผู้





หยิงตาผู้หญิง ผู้หญิงคนมะกี้อะตา เค้านั่งที่หัวเรือ (สภาพผู้หยิงคนนั้นนั่งยองๆ เอามือกุมที่เข่าทั้ง





สองข้างแล้วมองมาทางผม แต่ผมไม่เห็นหน้านะครับ มันมืด) ตาก็บอกว่า มึงอยากลองดีกับกูใช่





ไหม ได้ เด๋วมึงเจอกู ตา ก็เลยรีบปักเบ็ด พอตาปักเส็ด ตารีบพายเรืออย่างไว ไปที่กอไผ่นั้น แล้ว





ก็ หยิบมีดหมอ ใต้ที่นั่งของตาออกมา แล้วก็บอกว่า มามึงออกมา เจอกับกู แล้วแกก็ กระโดลง





จากเรือไปบนพื้น ที่กอไผ่นั้น แล้วเค้าก็เอามีดฟันไปที่กอไผ่นั้น ประมาณ10ที แล้วก็พูดว่า มึง





อยากลองดี มึงออกมา มันยังเด็ก ยังเล็กมึงก็ลอกมัน มึงแน่มากใช่ไหม แล้ว แกก้หยุดฟัน แล้ว





ท่องคาถา อะรัยซักอย่าง แล้วก็เอานิ้วโป้งตีนจิ๊กไปที่ พื้น แล้ว เอามีดปักลงไปที่ดิน หลังจากนั้น





ผมต้องร้องไห้อีกครั้ง เพราะ มีเสียงผู้หญิง กีดร้องด้วยความ โหยหวนอย่างมาก เหมือนเจ็บปวด





สุดๆ มันเป็นเสียงที่น่ากลัวมากครับ น่ากลัวจิงๆ แล้วลุงก็ขึ้นเรือมา แล้วพูดอีกว่า มึงอย่ามายุ่งกับ





หลานกู หลานกูมันยังเด้ก มึงจำไว้ ว่าวันนี้ แค่สั่งสอน ถ้ามึง ยังไม่ยุ่งอีก มึงไม่ได้ไปพุดไปเกิดแน่





พอกลับบ้านมา ตาก็เอาน้ำมา1ขัน แล้วท่องคาถา แล้วให้ผมกิน 1 อึก แล้วก็ ก็ล้างหน้าผม หลัง





จากนั้น ผม ก็ติดต่อกับ สิ่งเหล่านี้ได้ มาตลอดเลยครับ ทุกวันนี้ ก็ยังเห็นอยู่ ถ้าสบโอกาส

ไม่มีความคิดเห็น:

Blog ที่เกียวข้อง