ตอนั้นเราอายุได้ 4-5 ขวบ ซึ่งเป็นลูกคนแรก พ่อกับแม่ก็ได้ซื้อบ้านหลังใหม่ซึ่งเป็นทาวเฮ้าส์ 2 ชั้น เรายังไม่ได้เข้า โรงเรียน
พ่อกับแม่ก็ได้เริ่มย้ายเข้าไปอยู่บ้านหลังใหม่นั่นโดยที่ยังไม่มีเฟอร์นิเจอร์อะไรเลย มีเพียงแต่หมอน มุ้ง ที่นอน ผ้าห่ม เท่านั้น
พ่อและแม่ต่างคนต่างต้องทำงานกัน จึงต้องหาพี่เลี้ยงม่ดูแลเราและก็อยุ่กันสองคนกับพี่เลี้ยง ทั้งคืน และคืนนั้นก็นอนหลังกัน 2 คน
เราสะดุ้งตื่นกลางดึกอย่างตาแป๋วเหมือนคนนอนอิ่มแล้ว ใจเราก็สั่นรัว ตัวแข็งเป็นท่อนไม้ ขยับไม่ได้เลย บวกกับความกลัวด้วยความที่เป็นบ้านหลังใหม่อยู่ยังไม่คุ้นเท่าที่ควร
ทันใดนั้นก็เห็นร่าง ร่างหนึ่ง กำลังเลื่อนเข้ามา เลื่อนเข้ามายังที่ปลายมุ้งที่เรานอน ร่างนั้นใส่ชุดสีขาวเหมือนแขกหรือพรามณ์ แต่แม่เราบอกแขกพรามณ์ ร่างนั้นใส่ชุดสีขาว ผมยาวปิดหน้าปิดตา ผมดกดำ ยาวถึงเอว ร่างนันก็เลื่อนเข้ามาจนถึงปลายมุ้งที่เรานอนและตรงกับที่เรานอนเป๊ะๆ แล้วหยุดมองเราเหมือนยืนจ้องเราดูเราว่าเราเป็นใครมาจากได้ แต่เราก็มองไม่เห็นหน้าร่างนั้น ต่างคนต่างจ้องกันอยู่นานพักใหญ่ แล้วเราก็หลับไปไม่รู้ตัวเลย
ตื่นเช้ามาเล่าให้แม่ฟัง แม่บอกเจ้าที่ เค้ามาดูว่าใครมาอยู่ในบ้านเค้า ไม่มีอะไรหรอก และบัดนั้นจนบัดนี้ก็ไม่มาให้เราเห็นอีกเลย เราก็ขอให้ท่านคุ้มครองครอบครัวเราให้ปลอดภัย อยู่เย็นเป็นสุข จบแล้วค่ะ
ครั้งแรกในชีวิต เห็นจะจะ แบบนี้ ขอบคุณค่ะ
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น