วันเสาร์ที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2551

ชื่อเหมือน...

สวัสดีคะพี่ๆทีมงานทุกท่าน โบว์เคยแต่ฟังเรื่องจากคนอื่น ครั้งนี้ขอมาบอกเล่าประสบการณ์ของตัวเองบ้าง

เมื่อตอนที่ยังเรียนอยู่มัธยมศึกษา ได้มีประสบการณ์หลายอย่างทีเดียว

เริ่มกันเลยดีกว่าคะ



เนื่องจากที่ตั้งของโรงเรียนเคยเป็นสนามรบเก่า ก็ย่อมจะต้องมีการเสียชีวิตเกิดขึ้นบริเวณนั้นมากมาย เคยมีคนหลายคนที่เจอคะ มีทั้งเจอคนเดียวและเจอเป็นหมู่คณะ



เรื่องมีอยู่ว่ามีการจัดกีฬาสีของโรงเรียนขึ้น ซึ้งแน่นอนว่าจะต้องมีการกลับกันเย็นกว่าปกติวันนั้นเป็นคืนสุดท้าย

ก่อนที่จะแข่งขันกีฬา

พวกโบว์ก็อยู่กันทำป้ายของกีฬาสี จัดของ เตรียมงานต่างๆ ส่วนใครที่มีหน้าที่รับผิดชอบพรุ่งนี้ก็จะไปนอนที่หลังห้องเรียน คือว่าทำเรื่องขออยู่ที่ห้องเรียนกันอะคะ ใครที่จัดของทำป้ายก็จะอยู่หน้าห้องกับที่ระเบียง ส่วนคนที่จะต้องทำงานตอนเช้าก็จะนอนอยู่หลังห้อง อยู่เป็นเพื่อนกันนั้นเอง

โบว์มีหน้าที่รับผิดชอบงานพรุ่งนี้เช้าแต่ว่าเกิดนอนไม่หลับ เนื่องจากแปลกที่ก็เลยมาช่วยเพื่อนๆจัดของอยู่หน้าห้อง ตัวโบว์นั่งทำงานอยู่หน้าห้อง แต่ได้ยินเพื่อนที่อยู่หลังห้องเรียกก็เกิดความสงสัย

เพราะเพื่อนเรียกว่า โบว์ๆตื่นๆไปห้องน้ำเป็นเพือนเราหน่อย โบว์ก็แปลกใจว่าเพื่อนปลุกใครก้เรานั้งอยู่นี้ หลังห้องจะมีเพือนนอนอยู่ประมาณ 15 คนอะคะ เพื่อนผู้หญิง 10 คน ผู้ชาย 5 คน ดิฉันนอนตรงกลางระหว่างเพื่อน ผู้ชายกับเพื่อนผู้หญิง ถ้าเรียกผิดไม่หน้าเป็นไปได้เพราะว่า ผู้ชายกับผู้หญิงลักษณะ

ไม่เหมือนกันซักเท่าไหร่ ก็เลยว่าจะเดินไปดุ หรือเพื่อนที่ทำงานอยู่เกิดง่วงเลยไปนอนที่โบว์ เพราะว่าปูที่นอนไว้แค่ 1 แถว หลังห้องเรียน คงพอคิดกันออกว่าไม่ได้กว้างมากมายซักเท่าไหร่นัก นอนกัน 15 คนก็พอไหว ถ้ามากกว่านั้นก็ได้แต่คงต้องเบียดกัน ทีนี้ก็เลยชวนเพื่อนอีก 1 คนเดินไปด้วยกันปรากฏว่าเพื่อนคนที่เรียกโบว์นั้นลุกขึ้นมาพอดี ก็ตกใจเพราะว่าเค้าคิดว่าโบว์นอนอยู่แล้วโบว์ไปอยู่หน้าห้องได้ไง

พอเพื่อนมองกลับไปข้างๆก้ไม่มีใครแล้วจึงเกิดคำถามคาใจว่าแล้วที่มานอนข้างๆ

นั้นใครกันแน่เป็นใครเจอแบบนี้ก็คงตาสว่งอะคะ เพื่อนคนนั้นไปเข้าห้องน้ำแล้วก็มานั้งอยู่กับโบว์ไม่ได้นอนไม่ได้บอกคนอื่น

เอาเป็นว่ารู้กัน 3 คน กลัวเพื่อนจะกลัวกันหมด หลังจากที่ทำป้ายแล้วก็ต้องนำไปติดใช้ไหมคะ ด้วยความที่ไม่อยากจะอยู่ที่ห้องก็เลยขอไปติดป้ายกลับเพื่อนผู้ชายคะ

ส่วนเพื่อนผู้หญิงคนอื่นได้เข้าไปนอนกันแล้ว พวกเพื่อนบอกว่าจะไปทำไม่ พวกผู้ชายบอกว่าไปติดแล้วก็ต้องไปนอนเฝ้านะ ยุงก็เยอะ โบว์ก็บอกว่าไม่เป็นไรนอนไม่หลับแล้วอยู่ที่ห้องจะกวนเพื่อน

เพื่อนผู้ชายก็ตกลงบอกว่าถ้าง่วงจะพามาส่งที่ห้อง อารมณ์นั้นถึงง่วงก็คงไม่กลับคะ ขอนอนให้ยุงหามดีกว่า ขณะที่เดินมาโบว์รู้สึกเหมือนมีคนตามมาคะ

คือว่ามันมืดมองกลับไปเหมือนมีคนเดินตามมา

จะบอกให้เพือนรอก็คงไม่ดีเพราะแบกป้ายกันหนักมาก ก็เลยถามเพือนอีก 2 คนว่าเหมือนมีคนตามมา เพื่อนก็บอกว่ารู้สึกเหมือนกัน ในตอนนั้นเกิดอาการเย็นหลังวาบๆยังไงแปลกๆ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร

พอไปถึงที่ก็ติดป้ายเสร็จ เพือนผู้ชายเอาน้ำกระป๋องมาให้กิน แต่ที่หน้าแปลกใจคือหยิบมาให้ 4 กระป๋อง งงสิคะเรามา 3 คนทำไมหยิบมาให้ 4 ทีแรกคิดว่าเพื่อนจะแกล้งอำ แต่เพื่อนบอกว่าไม่ได้อำ เอาไปให้เพือนของโบว์อีก คนด้วย โบว์ก็ถามว่าไหนๆ เพื่อนก็ชี้ไปข้สงหลังโบว์ ในใจรู้สึกแปลกๆ พอหันไปเท่านั้นเพื่อนคนที่นอนอยู่ข้างโบว์กระตุกแขนโบว์แล้วบอกว่า

นี้ไงที่นอนข้างเพือนแล้วเพื่อนคิดว่าเป็นโบว์ ใจหายเลยตอนนั้น

เลยเดินไปหาเพราะคิดว่าเห็นตั้งหลายคน คงเป็นเพื่อนๆ เมื่อเดินไปก็ต้องใจหายยิ่งกว่า เพราะว่าคนๆนั้นโบกมือบายๆแล้วหายไปต่อหน้าเลย

แต่เพื่อนผู้ชายไม่เห็นเพราะกำลังเก็บของกันอยู่ พวกโบว์ยืนอึ้ง แต่ยังไม่ได้พูดอะไร เพื่อนผู้ชายก็ทักว่าอ้าวเพือนโบว์ไปไหนแล้ว นาทีนั้นอยากจะกรี๊ด แล้วบอกว่าไม่ใช่เพื่อนฉัน แต่ก็ยังกลัวเพื่อนจะตกใจเลยบอกว่ากลับไปแล้ว ทีนี้โบว์เลยอยู่กับเพื่อนที่เฝ้าป้ายถึงประมาณ ตี5ต้องกลับไปอาบน้ำเพื่อที่จะได้แต่งตัว มาทำหน้าที่ในตอนเช้า แต่รู้สึกไม่อยากกลับเลยยังกลัวๆอยู่เลย พอกลับไปก็เริ่มมีเพื่อนๆตื่นมาอาบน้ำแล้ว มีเพื่อนถามว่าเมื่อคืนเป็นไรกันเห็นอยู่ในห้องน้ำนานมากๆไม่ออกมาซักที

ก็เลยถามว่าตอนไหนเพือนบอกว่าตี 3 ได้โบว์แทบช็อกเป็นเวลาเดียวกลับที

โบว์เห็นคนหายไป ก็เลยถามว่ารู้ได้ไงว่าเป็นโบว์ เพื่อนบอกว่าก็ถามไงเห็นไม่ได้นอนที่ห้อง แล้วโบว์ถามว่าโบว์ตอบเหรอว่าอยู่ในห้องน้ำ เพื่อนบอกว่าใช้ เพื่อนถามว่าโบว์อยู่ในห้องน้ำนี้หรือป่าว โบว์ก็ตอบว่าอยู่เพื่อนถามว่าทำไมไม่ไปนอน โบว์บอกว่าไม่มีที่นอนแล้ว เพื่อนบอกว่าไปนอนเถอะนอนได้ โบว์บอกว่าเดี๋ยวตามไปแล้วก็ไม่เห็นมา

พอต้องเช้าตื่นมาเลยรู้ว่าพวกโบว์ 3 คนหายไป



พอหลังจากนั้นไม่นานก็ได้รับรู้เรื่องราวที่ทำให้กระจ่างว่า

เพราะอะไรพวกเราจึงโดนหลอกกัน คงจะเป็นกันทุกคนนะคะที่มีฉายาในหมู่เพื่อนทีนี้ฉายาของโบว์ที่เพื่อนเรียกกันนะ

ไปตรงกับจะเรียกว่าเจ้าที่หรือว่าเจ้าของตึกก็ได้ เพราะตึกที่ว่าเป็นอาคารอนุรักษ์

เป็นตึกไม้นั้นเอง ฉายาของโบว์ก็คือสายหยุดคะ พอกีฬาสีจบลงทุกคนก็ได้รับรู้ว่่าควรจะเปลี่ยนฉายาให้โบว์ใหม่เพราะไม่มีใครกล้าเรียกอีกเลย



ไม่รู้ว่าเรื่องที่นำมาฝากหน้ากลัวพอหรือป่าวนะคะ ไว้ว่างๆจะมาเล่าให้ฟังใหม่คะ อาจจะยาวไปซักนิดนะคะ

ไม่มีความคิดเห็น:

Blog ที่เกียวข้อง