วันเสาร์ที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2551

เหตุเกิดที่ห้องกลาง

เมื่อพูดถึงคำว่าโรงเรียนหรือมหาลัยก็เป็นเรื่องที่แน่นอนว่าต้องมีอำนานทุกที่ ส่วนเรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี่มันเป็นเรื่อมงที่เกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้ว ตอนนั้นผมเพิ่งเข้ามหาลัย เป็นมหาลัยหนึ่งที่จังหวัดพะเยาบอกแค่นี้ก็คงรู้แล้วล่ะคับว่าที่ไหนเรื่องมีอยู่ว่า เมื่อเข้าปีหนึ่งก็เป็นเรื่องบังคับว่าต้องอยู่หอในซึ่งปีนั้นเป็นปีที่สนุกมากเพราะเพิ่งได้เจอเพื่อนใหม่ๆแล้วก็ได้นอนดึกสมใจ ซึ่งช่วงนั้นเป็นช่วงใกล้สอบพอดื



งานที่เหลือว่าก็ต้องรีบส่ง เพื่อให้รอดพ้นจากคำที่ว่า เอฟ ซึ่งวันนั้นเพื่อนผมประมาณ สี่ห้าคนก็มาทำงานที่ห้องของผม โดยห้องนั้นจะเรียงกันยาวเหมือนห้องแถว ห้องผมอยู่เกือบสุดทางเดินซึ่งหอนั้นจะแบ่งเป็นสองด้าน โดยที่มีห้องตรงกลางซึ่งเป็นห้องว่างๆสำหรับรีดผ้า ซักผ้าและให้ยามที่มาเฝ้าหอพักผ่อน แต่โดยปกติแล้วหอของผมจะเป็นหอที่ยามไม่ค่อยจะมาดูอยู่แล้วเพราะขึ้นชื่อว่า หอปากหมา เนื่องจากชอบแซวคนที่เดินผ่านไปมาทำให้ตอนกลางคืนหอนี้จะดูวังเวงเป็นพิเศษวันนั้นขณะทีร่กำลังทำงาน อยู่ๆก็รู้สึกหิวทั้งๆที่ปกติ ผมจะไม่เคยที่จะหิวหลังสามทุ่ม แต่วันนั้นมันประมาณตีสามแล้วก็เลยเดินไปต้มมาม่า กินที่ห้องกลาง จณะที่เดินไปนั้นผมก็สังเกตเห้นว่า ไม่มีสัตว์หรือแมลงอะไรเลย อีกทั้งอากาศก็เย็นยะเยือกผิดปกติ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร พอไปถึงหน้าห้องก็กดน้ำร้อนโดนที่ตาก็มองเข้าไปในห้อง แต่สิ่วงที่ผมเห็นคือ ผู้หญิง ชุดขาวนวลเป็นชุดนอน ก็คิดอยู่ เหมือนกันคับ ว่าทำไมมานั่งดึกๆดื่นๆแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร ก็เดินกลับห้องขณะที่เดินใกล้ถึงห้องก็คิดได้ว่า หอที่ผมอยู่เป็นหอชายผู้หญิงไม่สามรถเข้ามาได้ก็เลยบอกเพื่อนว่า เฮ้ย



เมื่อกี้กูเห็นผู้หญิงที่ห้องกลางว่ะ เพื่อนผมก็ไม่เชื่อ ก็เลยเดินไปดูกันแบบเกาะกลุ่ม เนื่องจากคิดว่าจะใช่สิ่งที่คิดอยู่ พอไปถึงก็ไม่มีคับ แต่พอหันหลังกำลังจะกลับห้องเท่านั้นแหละคับ หัวแทบโก๋น ก็เพทราะผู้หญิงคนนั้นไปนั่งอยู่บนหลังคาอีกหอนึง แล้วมองมากทางพวกผม รู้ทันทีเลยคับว่าใช่แน่ๆก็เพราะ หอที่เธอนั่งนั่น มันอยู่สูงจากพื้นมาก และไม่ทีทางขึ้น แต่เธอกลับนั่งแบบสบายๆ ขณะที่กำลังจะสาวเท้าออกมาจากห้องกลาง หูก็ได้ยินเสียงเธอมทากระซิบแบบติดหูเลยคับ ได้ยินเหมือนกันทุกคนว่า พวกมึงอยากลองของกับกูใช่ไม๊เท่านั้นแฟละคับ ว่าแบบไม่คิดชีวิตกันเลยแล้วพอถึงห้อง ก็เหมือนสูตรสำเร็จทั่วๆไปก็คือ ตรงจุดไหนที่มีไฟ เปิดหมด แล้วก็มาเกาะกลุ่มสั่นกัน จนถึงเช้า โดยที่เห็นผู้หญิงคนนั้นมายืนดูอยู่ที่หน้าห้องทั้งคืน สลับกับเสียงหมาหอน โดยตาของเธอเป็นสีแดงก่ำ ผมยาวถึงหลัง หน้าซีดเผือด ที่ตาจมูก ปาก มีเลือดไหล พวกผมงี้ไข้ขึ้นกันทุกคนเลย



พอเช้าก็ไปถามยามที่สนิทๆกัน เค้าก็บอกว่าไม่รู้เรื่อง แต่มีรุ่นพี่คนนึง บอกว่า ตรงบริเวณหอที่พวกผมนั้น เป็นทางที่ผีผ่าน เนื่องจากมันเป็นห้องที่อยู่ตรงกับทางเดินด้านหลังพอดี ถ้ามองดูดีๆ ห้อใงผมจะเป็นห้องตรงกลางเลย โดยมองได้ว่าทางเดินด้านหลังตรงมาที่ห้องของผมก่อนเลย จากนั้นก็จะสามารถเลี้ยวซ้ายข้าวได้ ตรงประเด็นเลยคับว่า ห้องของผม ตรงกับทางสามแพร่ง พอวันต่อมา ผมก็เลยย้ายมาอยู่หอนอก ทันที แต่ก็ยังเจอเรื่องแบบนี้อยู่ เพราะผมเห็นเรื่องแบบนี้มีตั้งแต่เด็กแล้ว ผมก็ไม่แน่ใจว่าเกี่ยวไม๊ เพราะผม เคยหยุดหายใจมาก่อนเพราะรถชนตอนประมาณเจ็ดขวบ จากนั้นก็เห็นมาตลอด ถ้ายังก็ก็ช้วยคอมเม้นบอกหน่อยนะคับว่าอ่านแล้วรู้สึกยังไงจะของพระคุณมากครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

Blog ที่เกียวข้อง