กะลาตายโหง

ผมขอเล่าเลยละกันนะครับ มันเกิดกับตัวของผมและแม่และพี่อีกแต่พ่อผมไม่เจอเพราะท่านเป็นคนเอากะลามาจากปู่ ปู่บอกเป็นกะลาตายโหง ศักดิ์สิทธิ์มาก แล้วพ่อของผมก็เอาไปไว้ที่ห้องพระ

คืนแรกก็ไม่เท่าไรหรอกครับไม่ค่อยได้เจออะไร พอตกคืนที่2

พ่อของผมจะขึ้นนอนเร็วมาก2-3ทุ่มก็ขึ้นนอนแต่ผม พี่และแม่จะขึ้นกันดึกประมาณเที่ยงคืนถึงตี1พี่ผมเป็นคนได้เจอคนแรกเขาบอกกับผมมีเสียงคนเดินขึ้นเดินลงตรงบันไดและมีเสียงคนคุยกันในห้องครัว พอมาคืนที่3 แม่ผมนั่งดูหนังอยู่ก็ได้ยินเสียงคนทุบประตูน้าบ้าน

เหมือนจะพังเข้ามาในบ้านให้ได้แต่ไม่ได้เจอเป็นรูปเป็นร่าง แต่ผม นี่แหละที่ซวยที่สุดคืนที่4 แม่และพี่ผมเขาง่วงนอนเลยขึ้นไปนอน

ผมจึงอยู่ข้างล่างคนเดียวตอนนั้นผมดูรายการเป็นต่ออยู่เริ่มจะมีเสียงคนอาบน้ำชั้นล่างผมจึงเดินไปบิดกอนประตูแต่กลับล็อคแต่ในบ้านผมมีแค่4คน 3คนขึ้นไปนอนแล้วแต่ในห้องน้ำมีคนอาบน้ำอยู่ ตอนแรกผมคงไม่คิดอะไร คงจะมีพ่อลงมาอาบน้ำก็ได้มั้ง ขอใช้ครับไม่สุภาพนะครับ สักพักผมปวดฉี่จึงเดินไปที่ห้องน้ำผมก็ไม่เห็นคนอาบน้ำด้วยแต่ที่สงสัยคือพื้นทกำไมไม่เปียกเลยแห้งทุกซอกทุกมุมทั้งที่ได้ยินคนอาบน้ำ ผมก็เริ่มกลัวจึงไปดูหนังเป็นต่อเพื่อคลายเครียด

แต่ว่ามีคนวิ่งขึ้นวิ่งลงตรงบันไดเหมือนเดิม ผมจึงจะขึ้นนอนจึงไปอาบน้ำบ้านของผมจะเป็นห้องอาบน้ำ2ชั้นชั้นล่างกับชั้นบน ชั้นบนจะติดกับห้องนอนและห้องพระ พอผมกำลังจะเข้าห้องน้ำแม่ก็ออกมาตีหลังผมแล้วด่าว่ามาทุบประตูห้องนอนทำไมผมก็งง ผมจึงบอกแม่ผมขอโทษ ทั้งที่ผมไม่ได้ทำ ผมจึงอาบน้ำไปได้สักพัก คุณคิดดูสิ

ผมอาบกลับได้ยินเสียงทีวีเปิดแล้วเหมือนเสียงดังมากๆๆ แต่กลับไม่มีใครออกมาดูเลย ผมไม่กล้าลงไปดูจึงอยู่ในห้องน้ำประมาณครึ่งชั่วโมงได้มั้ง แล้วจึงรวมความกล้าออกไป พออกไปผมไม่เคยตาฝาดนะแต่ที่ผมเห็นคือ มีคนข้างล่าง4คนนั่งบนโซฟาเป็นเด็ก2คนกำลังกดทีวีเล่นส่วยอีก2คยจ้องมาที่ผมขณะนั้นผมไม่ได้ใส่กางเกงเลยวิ่งเข้าห้องนอนแต่ห้องที่ผมเข้าไปกลับเป็นพระ คนเจอยังงี้มะเจอมะรู้หนอกนะครับ ผมบอกได้เลยว่าผมร้องไห้เลย จนพ่อออกมาดู แล้วจึงใช้ธูปบอกกะลานั้นว่า ผมจะไม่ลบหลู่ท่านอีกแล้ว ผมจึงจำได้ว่า ตอนที่ไปจังหวัดหนึ่งผมเคยไปลบหลู่กะลานั้นว่า ของยังงี้ก็เหมือนมะพร้าวธรรมดา ช่วยไม่ได้หรอก



เรื่องของผมก็มีเท่านี้แหละครับขอขอบคุณผู้ที่อ่านเรื่องของนะครับ

สวัสดีครับ Ball