เจ้าที่บ้าน....ใจดีค่ะ

เรื่องนี้ยาวหน่อยนะคะ ไหนๆ ก็วันนี้ว่างๆ เรื่องเกิดขึ้นที่บ้าน (บ้านใหม่ พึ่งสร้าง) สร้างเสร็จ



แม่กับเราก็ย้ายเข้าไปอยู่ ส่วนพ่อ ย่า พี่ชาย ยังอยู่ที่บ้านเก่ามีอยู่วันหนึ่ง แม่นอนกลางวันกำลังเคลิ้มๆ ก็มีคนมาปลุกบอกว่า "ประตูไม่ได้ล็อก" แม่ตื่น แล้วรีบล็อกประตู แล้วปันจักรยานไปร้านอาหารของเพื่อนที่ปากซอยเลย รอจนกว่าเราจะกลับจาก ร.ร. (ตอนนั้น ป.3)หลังจากนั้นไม่นาน แม่ก็ให้ อาจารย์มหาลัยเอกชนแห่งหนึ่งอยู่หลังรามเช่า แรกๆ ที่เขาย้ายเข้า เขาก็เอาเจ้าที่ย้ายไปเก็บในห้องเก็บของแต่แม่เราไม่รู้เรื่อง เพราะปกติไปเก็บ



เขาจะฝากเงินไว้ที่ร้านอาหารเพื่อนของแม่ จนเข้าเดือนที่ 4 แม่ต้องไปเก็บค่าเช่าบ้าน คราวนี้แม่เข้าไปในบ้าน แล้วแม่ก็เจอเจ้าที่อยู่ในห้องเก็บของ แม่ก็เลยนึกในใจว่า "จัดการเลยเจ้าที่ ทำไมทำแบบนี้" พออีกวันต่อมา คนเช่าเขาก็โทรมาหาแม่ บอกว่าไม่อยู่แล้ว จะย้ายออก พอย้ายออก ก็มีนักศึกษามหาลัยเดียวกันขอเช่าต่อ อยู่ 4 ปี ก็ไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นจากนั้นก็ให้เพื่อนของเขาเช่าต่ออีก 2 ปี แล้วก็มีนักศึกษารามเช่าต่ออีก 4 ปี ก็ปกติดี จ



ากนั้นครอบครัวเราก็ย้ายเข้า ช่วงหนึ่งเพื่อนแม่เขาจัดงานบวชให้ลูกเขาที่โคราช ให้ไปขึ้นรถทัวร์ที่หน้าบ้านเขา (กรุงเทพ) เช้าก็ออกจากบ้านกันไปหมดแต่คงจะสายของเจ้าภาพ เขาก็โทรตาม (โทรเข้าบ้าน) มีคนรับโทรศัพท์ แล้วบอกว่า "ออกไปกันหมดแล้ว เดี๋ยวก็คงใกล้ถึงแล้วแหล่ะ" เป็นเสียงผู้ชายเขาก็คิดว่าเป็นพ่อเรา พอวางหูโทรศัพท์ รถเราก็จอดหน้าบ้านเขาพอดี เขาก็มาถามว่าใครรับโทรศัพท์



เราก็บอกว่าไม่รู้ ไม่มีใครอยู่บ้านนะ "งง" กันสิคะหลังจากนั้น ก็พยายามโทรเข้าบ้านช่วงเวลาที่ไม่อยู่กัน ดูว่าจะมีคนรับไหม แล้วก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถ้าโทรผิด แล้วเขารู้ได้ไงว่า "ออกจากบ้านไปหมดแล้ว"เหตุการณ์ก็ปกติ อยู่จนเข้าปีที่ 4 ป้าเราก็มาอยู่ด้วย โดยอยู่ห้องข้างล่าง อยู่ได้ประมาณ 4-5 เดือน คืนหนึ่งเวลาประมาณตี 2 เขาก็ได้ยินเสียงคนเข้าห้องน้ำ เช้ามาเขาก็มาถามว่า "เมื่อคืนใครลงมาเข้าห้องน้ำอะ ไฟก็ไม่เปิด ได้ยินเสียงปิดประตู เสียงราดน้ำ" ก็มีแต่คนปฏิเสธ เพราะห้องน้ำข้างบนก็มี จะลงมาทำไมอยู่มาได้อีก ปีกว่าๆ ป้าเขาเป็นคนเข้าห้องน้ำแล้วไม่ราดน้ำที่พื้น



มันก็จะเป็นรอยเท้าย่ำเต็มไปหมด แม่เราก็บ่นในใจว่า "พื้นสกปรกจัง"ตกกลางคืนประมาณตี 4(เขาตื่นแล้ว เพราะเป็นคนต่างจังหวัด นอนเร็ว ตื่นเร็ว แต่ยังไม่ลุกจากที่นอนนะ) เขาก็เห็นมีเงาดำๆ รูปร่างท้วมๆ เปิดประตูห้องแล้วก็ยืนมอง เขาก็กลัว แต่ไม่รู้จะทำไง (แรกๆ ก็คิดว่าพ่อเรา ไม่ก็ พี่ชายเรา เพราะหุ่นเหมือนกัน) เช้ามาเขาก็ถามว่าใครมาเปิดประตูก็ไม่มีใครตอบ (แต่แม่เรารู้ว่าเป็น "เจ้าที่" เพราะแม่ไปดูมาหลายที่ บางคนเป็นเพื่อนแม่ แล้วมาเที่ยวบ้าน มีแต่คนบอกว่า เจ้าที่เป็นแขกผิวดำ นับถืออิสลาม ใจดี แต่ถ้าใครจะมานอนให้จุดธูปบอกท่าน)ป้าอยู่ได้ไม่นานก็กลับบ้านไป



จนเราเรียนมหาลัยปี 3 แถวกล้วยน้ำไท ช่วงนั้นพ่อกับแม่เราไปเที่ยวใต้ พี่ชายเราขึ้นเวร (ร.พ.) ก็เลยเอาเพื่อนเขามาอยู่ด้วย ญ 1 ช1 เรานอนในห้องกับพี่ผู้หญิง ส่วน พี่ผู้ชายนอนข้างล่าง เราให้พี่เขานอนเตียง แต่เขาไม่ยอม เราก็เลยนอนเตียง พี่เขานอนพื้น เช้าอีกวันเรามีเรียนที่วิทยาเขตรังสิต ก็ออกจากบ้านตั้งแต่ 5.30 น (อันนี้พี่ผู้หญิงมาเล่าให้แม่ฟัง) พอเราออกไป พี่เขาก็ยังนอนอยู่ เขาบอกว่ามีคนมาเปิดประตูห้อง แล้วก็เดินเข้ามายืนมองพี่เขาที่ปลายเท้า แล้วก็เดินมานั่งลงที่เตียง แล้วก็มองเขาอีก จากนั้นก็ล้มลงนอนที่เตียง พี่เขาก็คิดว่าเป็นพี่ผู้ชายขึ้นมา พอเช้าเขาก็ไปว่า "ขึ้นมาทำไม ห้องผู้หญิงนะ" แต่พี่ผู้ชายเขาบอกว่า "ไม่ได้ขึ้นไป" พอพ่อกับแม่กลับมา เขาก็เลยเล่าแต่แม่เราไม่พูด กลัวว่าเขาจะกลัว แล้วไม่กล้ามาอีกเรื่องก็ไม่เกิดขึ้นอีกเลย หลังจากเราเรียนจบ แล้วทำงาน มีอยู่วันหนึ่ง เรากลับถึงบ้าน กะว่าจะอาบน้ำ ก็เลยเข้าห้องเปิดแอร์ แล้วก็เปลี่ยนผ้า ปิดประตู แต่ไม่ได้ล็อก เดินออกมาเข้าห้องน้ำ



หลังจากเสร็จแล้วก็เดินจะเข้าห้อง กำ.........ห้องเปิดไม่ได้ ประตูลูกบิดล็อกจากในห้อง ใครล็อก? (เราไม่ได้ล็อกนะ)บิดๆๆๆ หมุนๆๆ อยู่นาน เปิดไม่ออกสักที เลยเดินไปหาแม่ที่ห้อง ถามหากุญแจ แล้วก็ถามพ่อกับแม่ว่า"พี่ชายเรากลับมาแล้วรึ แล้วเขาห้องเราล็อกประตูทำไม"พ่อบอกว่า"พี่เรายังไม่กลับ" เราก็บอกว่า"ประตูห้องล็อก" แล้วเราก็เดินไปบิดๆๆ ลูกบิดประตูอีก ก็เปิดไม่ออก นานพอสมควร พ่อเราก็เลยเดินบิดทีเดียว ประตูเปิดออกเลย เราก็ งง งง งง งง งง ดิคะ >>> ใครล็อกประตูห้อง? กลัวนะ หาสาเหตุไม่ได้ คิดแต่ว่าลูกบิดมันพัง จนประมาณเมื่อต้นปีที่ผ่านมา เช้าวันนั้นประมาณ 6.00 น.



แม่เราทำกับข้าวอยู่ในครัว ก็หันซ้ายหันขวา หางตาก็เห็นใครบางคน รูปร่างท้วมๆ ใส่เสื้อสีขาว กำลังเดินขึ้นบันไดไปชั้นบน แม่ก็คิดว่า"พ่อ" (แต่พ่อยังไม่ตื่น) "พี่ชาย"(วันนี้ใส่เสื้อสีแดง) แล้วใครหล่ะ??? พอแม่เล่าให้พ่อกับพี่ชายเราฟัง พี่ชายเรากลัวอยู่แล้วยิ่งกลัวเข้าไปใหญ่ จะขึ้นห้องก็ต้องรอแฟน จะลงข้างล่างตอนกลางคืนก็ไม่กล้าแต่มีอยู่เรื่องหนึ่ง หาข้อสรุปไม่ได้จริงๆ เกิดขึ้นมานานแล้ว คือ เสียงลูกแก้ว (บ้านเราเป็นทาวเฮาน์ กำแพงเดียวกันกับข้างบ้าน)ทุกวันจะมีเสียงลูกแก้วหล่นลงพื้น แล้วกระเด้ง (เป็นพักๆ เหมือนคนเล่น) แรกๆ เราคิดว่าข้างบ้าน (อยู่มาได้หลายปี พึ่งคิดจะถาม)



วันนั้นเดินเข้าไปเล่นกับลูกเขา ก็เลยถามว่าน้องเขาเล่นลูกแก้วรึคะ เขาก็บอกว่า"ป่าว..ไม่ได้เล่น" เขาก็นึกว่าบ้านเราเล่น แล้วเสียงมันมาจากไหน??เสียงมันจะเกิดเวลาประมาณ 16.00 น.ดังสักพัก 19.00 น.ดังสักพัก แล้วก็ 22.00 น. อีกสักพัก เป็นแบบนี้ทุกวัน แรกๆ ที่รู้ว่าไม่ใช่ข้างบ้านเล่นลูกแก้ว ก็กลัวนะ หลังๆ ชินแล้วอะเรื่องที่เล่ามาเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงทุกประการค่ะ ปัจจุบันก็ยังอยู่บ้านหลังนี้ คิดในแง่ดีคือ เจ้าที่เขามาดูแลเรา ดูแลบ้านเราให้ปลอดภัย