ผมเป็นเด็กคนหนึ่งที่อยู่ใน อ.พัฒนานิคม จ.ลพบุรี ครับ แถวบ้านผมก็เป็นชนบทธรรมดา (แต่ไม่ธรรมดาครับ)
คือแถวบ้านผมจะมีทุ่งนาเต็มไปหมด แต่หนึ่งในนั้นก็เป็นทุ่งนาของอาผมเอง เขาเรียกว่าโคกระฆัง (วัดเก่า ครับ ) แต่ตอนนี้ไม่หลงเหลือร่องรอยของวัดอยู่แล้วแต่ที่ยังอยู่คือกลิ่นไอ แห่งความน่ากลัวครับ และแล้วประมาณปี 2540 พ่อของผมก็เจอดีเข้าจนได้ คือพ่อผมกลับจาก ไร่ ซึ่งต้องผ่านทุ่งนาโคกระฆังนี้ และมันบังเอิญหรืออะไรก็ไม่ทราบมันตรงกับวันพระพอดีครับ ประมาณซัก 1 ทุ่มมั้งครับ
พ่อผมก็ขับรถอีแต๋นผ่านมา คิดดูซิครับว่าเวลาประมาณนี้ คนแถวนั้นจะยังมีอยู่อีกหรอคับ พ่อผมก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะว่าผ่านทางนี้ทุกวัน และเมื่อเข้ามาถึงบริเวณทุ่งนาโคกระฆังแห่งนี้ พ่อผมก็ได้ยินเสียงแว่ว ๆ แต่เสียงนั้นไม่ต้องคิดนานครับ เพราะมันคือเสียงของปี่พาทย์วงใหญ่ ที่เล่นในงานวัดสมัยก่อน มันดังมากเลยครับ พ่อผมเล่าให้ฟังผมเลยต้องเก็บตัวอ่ะครับ ไม่ออกจากบ้านผ่านแถวนั้นไปอยู่หลายอาทิตย์เหมือนกันและนี่ก็เป็นประสบการณ์สยองที่พ่อของผมได้เล่าให้ฟัง แต่ยังไงถ้าเราทำดีซะอย่างผีก็คงไม่ทำอะไรเราหรอกครับ เต็มที่ก็แค่ขอส่วนกุศล แค่นี้ก่อนนะครับ
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น