อาแปะ(เข้าค่าย)

ตอนประถม 5-6 ทางโรงเรียนได้พาไปเข้าค่าย จำชื่อไม่ได้แล้ว แต่ไปเข้าค่ายที่นี่เป็นเขา เป็นป่า น่ากลัวพอดู ก็ทำกิจกรรมลูกเสือจนจบ ได้เวลาเบรก อาบน้ำ กินข้าว พักผ่อนตามอัธยาศัย



ลูกเสือผู้ชายก็ปากดี ทะลึ่ง เล่นไม่รุ้เรื่อง เดินกันไปเป็นกลุ่ม แล้วไปเจอฮวงซุ้ย ป่ะ ที่ฝังศพคนจีนอ่ะ เรียกไม่ค่อยเป็นก็ขออภัยนะคะ น่านแหละ แล้วพวกลูกเสือก็มีคนนึง เดินผ่านแล้วหันไปยิ้มหัวเราะ บอกแปะเหงาไหม ถ้าเหงาเดี่ยวคืนนี้ผมมานอนเป็นเพื่อน



ดูมัน ปากมันเสีย พอตกดึกมานอนหลับกันหมด เช้าตรู่ ครูเป่านกหวีดให้ตื่นมาวิ่งกัน ปรากฏว่าเพื่อนไอ้คนที่ปากเสียที่พูดเล่น มันหายไปไหนวะ นึกว่าไปเข้าห้องน้ำ หาก็ไม่มี เอาแหละที่นี้วุ่นวายกันใหญ่หาย หากันจนทั่วไม่เจอ แล้ว.....



มีเพื่อนในกลุ่มนึกขึ้นมาได้ว่าเพื่อนที่หายตัวไปพูดไว้จะเป็นจริง เพราะกลัวอยู่แล้วเรือ่งพวกนี้ เพื่อนๆ เลยพาครูและเพื่อนๆ วิ่งไปที่ที่ไอ้เพื่อนตัวดีเคยพูดเล่นไว้ สรุป.....



ไปเจอมันนอนอยู่หน้าหลุมฝังศพของคนที่มันพูดไว้จริงๆ ก็เลยปลุก เฮ้ยๆๆๆๆ ตื่นๆ ปลุกอยู่นานเหมือนกันกว่าจะตื่นทำเอาตกใจกันหมดกลัวเป็นอะไรไป พอมันตื่นมันบอกกูมานอนตรงนี้ได้ไงวะ ดูมัน เพื่อนๆ ก็เลยบอกก็พูดไรไว้ เมื่อวาน ก็ได้มานอนสมมใจอยากแล้วนี่ จากนั้นไอ้คนที่ปากดีรีบไหว้ขอขมาลาโทษ ยกใหญ่ แล้วก็กลับที่พัก เข็ดจนตายเลยมัน