เสาตกนำมัน

ตอนนั้นเรายังเด็กอยู่ เรียนอยู่อนุบาล 3 กำลังจะขึ้นป.1 เราอยู่บ้านตาและยายที่จังหวัดสมุทรสงคราม บ้านตายายเป็นลักษณะเหมือนบ้านต่างจังหวัดทั่วไปคือ มีใต้ถุน เรานอนกับแม่ที่ไต้ถุน ห้องที่เรานอนจะมีเสาอยู่ต้นนึง ซึ่งตอนเด็กจำได้ว่าเขาพูดกันว่าเป็นเสาตกนำมัน เราเป็นเด็กก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะไม่รู้จัก แต่อยู่มาวันนึง พ่อเรามารับบอกว่าเรากับแม่ต้องย้ายไปอยู่กรุงเทพกับพ่อ คืนนั้นเราก็เตรียมตัวที่จะนอนเพราะตอนเช้าต้องไปกรุงเทพแต่เช้า เรานั้งอยู่บนเตียงหันหน้าไปทางเสาต้นนั้น แม่เราอยู่บนที่นอนกำลังปัดที่นอนเพื่อให้เรานอน ทันใดนั้นเองก็มีผู้หญิงคนนึงใส่ชุดไทยปล่อยผมยาวเดินออกมาจากเสาต้นนั้น โบกมือให้เราและยิ้มให้เราด้วย เราตกใจมาก ร้องไห้ออกมาเลย แล้วแม่ก็ตกใจหันมาถามว่าร้องไห้ทำไม เราก็ไม่พูดร้องไห้อย่างเดียวเลย พอตอนเช้าเราก็เล่าให้แม่ฟัง แม่บอกว่าเขาคงมาลาเรา เพราะคงรู้ว่าเราจะย้ายไปอยู่กรุงเทพ คงมีคนสงสัยว่าเด็กขนาดนั้นทำไมเราถึงจำได้ เป็นเพราะมันฝังใจมาก กลัวมากมาก ตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้ ไม่เคยเห็นผีแบบจะจะเท่านั้นมาก่อนอีกเลย