แจ๊คพ็อตตอนเข้าค่าย

หวัดดีคับพี่ป๋อง ผมติดตามฟัง THE SHOCKมาได้10กว่าปีแล้วคับ เรียกได้ว่าเป็นแฟนตัวยงเลยก็ว่าได้ผมขอเข้าเรื่องเลยนะคับ เรื่องนี้เป็นเมื่อสมัยตอนผมอยู่ม.4คับ เรื่องก็คือ ผมเรียนอยู่ร.ร.สายปัญญารังสิต (ต้องขออนุญาติบอกชื่อนะคับไว้เป็นอุทาหรณ์ เพราะรุ่นน้องผมก็ชอบดูแลฟังเรื่องพวกนี้คับ) ผมเรียน ร.ด.ปี1ซึ่งเป็นปีแรกที่เรียน ตอนนั้นเป็นช่วงเข้าค่ายลูกเสือคับ พวกผมกับรุ่นพี่ปี3ได้ถูกเลือกให้ไปดูแลเด็กๆคับ



พวกผมไปเข้าค่ายร่วมกับพวกเด็กๆเป็นเวลา3วัน2คืนซึ่งตอนที่ไปถึงผมรู้สึกแปลกๆคับ(รู้สึกคนเดียว)เพราะมันเป็นช่วงเที่ยงๆเองแต่บรรยากาศมันครึ้มๆคับแล้วรู้สึกเหมือนมีใครมองอยู่ แต่ก็ไม่มีใครมองคับ จนกระทั่งเก็บของเข้าที่เสร็จทำพิธีเปิดเรียบร้อยแล้วผมก็รู้สึกเหมือนถูกจ้องอีกแล้วคับ แต่ก็ไม่ได้สนใจจนถึงตอนกลางคืนคับ พวกผมกับรุ่นพี่ปี3ต้องไปเตรียมฐานผจญภัยซึ่งพวกรุ่นพี่ให้พวกผมเด็กปี1ที่มีแค่2คนไปคอยนำทางเด็กๆถึงฐานที่1แล้วค่อยกลับไปประจำจุดคับ(พวกผมอยู่ฐานที่11คับมีทั้งหมด12ฐาน) ตอนแรกผมก็อยู่กับเพื่อนแต่เพื่อนผมขอตัวไปห้องน้ำคับ เลยต้องอยู่คนเดียว จู่ๆผมก็รู้สึกเสียวสันหลังคับ เลยหันไปมองก็ไม่มีใครแต่แล้วก็มีหยดน้ำจากไหนก็ไม่รู้คับหยดลงมาที่ต้นคอผม ผมก็เลยแหงนหน้าขึ้นไปดูก็ไม่มีอะไรคับจนเพื่อนผมกลับมาผมก็ยังไม่ได้เล่าให้ฟังจนเด็กๆผจญภัยเสร็จแล้ว พวกผมก็กลับที่พักเพื่อจะคอยผลัดเวรตรวจดูพวกเด็กให้เรียบร้อย ผมจึงเล่าเรื่องที่ผมเจอให้ฟัง พวกรุ่นพี่ก็บอกว่าผมอาจจะคิดมากไปคับ แต่ผมก็ยังไม่แน่ใจเท่าไหร่เพราะมันไม่มีทางที่จะมีน้ำหยดลงมาได้คับเพราผมยืนที่โล่งแถมท้องฟ้าก็โปร่งไม่มีทีท่าของฝนเลย







จนถึงวันที่2ตอนสายๆพวกผมต้องเดินทางไกลกับพวกเด็กๆคับ ต้องผ่านแถวถนนเชิงเขที่ผ่านน้ำตกคับ ก็มีรถยนต์คันหนึ่งขับมาแซวเล่นๆกัน แล้วเขาบอกว่าด้านหลังมีเด็กลูกเสืออีกคนเดินอยู่ไม่รอเขาเหรอ ซึ่งทำให้ผมแปลกใจมากคับ เพราะพวกผมมาเป็นกลุ่มสุดท้ายไม่มีทางที่จะมีทางที่จะมีเด็กหลงเหลืออยู่แน่ๆจนถึงตอนกลางคืนผมกับเพื่อนเป็นเวรที่ต้องผลัดกันไปดูแลว่าเด็กนอนกันเรียบร้อยรึยัง ก็เลยไปดูปรากฏว่าเงียบนอนกันหมดเลยคับผมก็เลยเดินกลับขณที่เดินกลับผมเจอเด็กคับ อายุน่าจะประมาณ7-8ขวบได้กำลังวิ่งเล่นอยู่ตรงสนามด้านหน้าคับผมเลยเข้าไปถามเขาก็เงียบเหมือนไม่สนใจผม จนผมขี้เกียจจะถามคับก็เลยเดินกลับเข้าที่พัก ผมเลยเผลอบ่นให้พวกพี่ๆเขาฟังเขาก็เงียบจนกระทั่งวันสุดท้ายกำลังเตรียมของเพื่อที่จะกลับบ้านกัน ตอนอยู่บนรถคับ รุ่นพี่ผมกับเพื่อนผมถึงได้บอกว่าผมเจอดีเข้าให้คับ 3ครั้งเลยคืออันที่1ที่หยดน้ำหยดใส่ต้นคอคับเพื่อนผมเขาบอกว่าเห็นเหมือนเป็นเงาดำๆสูงๆยืนอยู่ด้านหล้งผมส่วนอันที่2รุ่นพี่ผมเขาบอกว่าตอนเขาเรียนลูกเสือตอนรุ่นพี่ผมเขาอยู่ม.2 เคยมีนักเรียนลูกเสือของค่ายอื่นลื่นตกน้ำตกเสียชีวิตคับ เขาบอกว่าอาจเป็นเพราะวิญญาณยึดติดเลยไม่ได้ไปสู่สุขคติส่วนอันที่3รุ่นพี่ผมเขาบอกว่าเป็นวิญญาณที่เพื่อนรุ่นพี่ที่ไปเข้าค่ายด้วยกันเลี้ยงไว้เขาเห็นว่าคืนนี้ไม่มีใครเลยปล่อยออกมาคับ พอได้ยินแบบนั้นเล่นเอาผมใบ้กินไปเลยคับจนกลับถึงบ้านผมก็เลยไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้พวกเขาคับ จะได้ไม่ซวยอีกป.ล.ตอนเช้าวันที่3พวกรุ่นพี่ผมเข้าได้ไปช่วยคนถูกผีเข้าคับเพราะรุ่นพี่เขาปล่อยแล้วจะเอากลับแต่เขาไม่ยอมคับเลยสิงคนแถวนั้นบอกว่าอยากได้ของเล่นอยากกินขนมเขาเลยบอกว่ากลับบ้านแล้วเขาจะซื้อให้คับ เลยยอมออก ตอนนั้นผมก็ไปช่วยเขาด้วยเรื่องที่เล่ามาเป็นเรื่องจริงคับ ผมเจอมากับตัวเองเลยถ้าใครไม่เชื่อก็ลองไปพิสูจน์ได้คับ ที่สระบุรี เหอ เหอ เหอ เหอ เหอ เหอ