รุ่นพี่มาลา

เรื่องนี้เกิดเมื่อประมาณปี47นะครับตอนที่ผมเรียนอนู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งของภาคอีสานผมได้รู้จักกับรุ่นพี่คนหนึ่งซึ่งพี่แกเป็นคนที่ชื่นชอบรถเวสป้ามากพี่แกจึงขายพวกอะไหล่และซ่อมรถพวกนี้เก่งมากๆซึ้งผมกับพี่เขาก็ค่อนข้างสนิทกัน

ก่อนที่จะเกิดเหตูขึ้น1วันซึ่งเป็นวันเสาร์ผมได้ไปซื้ออะไหล่รถชิ้นหนึ่งกับพี่แก พี่เขาเลยบอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ตอนเย็นพี่เอาไปให้แล้วจะใส่ให้ด้วยเพราะตอนเช้าพี่จะไปเที่ยวเขื่อนแห่งหนึ่งในจังหวัดใกล้เคียงผมเลยกลับมาที่หอพัก

พอวันรุ่งขึ้น(วันอาทิตย์)ผมก็รอพี่เขาจนถึงประมาณ2ทุ่มขณะที่ผมนอนดูทีวีอยู่ผมก็ได้ยินเสียงรถพี่ขี่เข้ามาจอดหน้าห้องผมซึ่งผมจำได้เลยว่าเป็นเสียงรถแกเพราะหอผมไม่มีใครขี่เวสป้าเลย ผมกำลังจะลุกมาเปิดประตูก็ได้ยินเสียงแกตะโกนบอกผมว่า "พี่กลับบ้านก่อนนะ" แล้วแกก็ขี่รถออกไปเลย กว่าผมจะเปิดประตูออกมาพี่แกก็ขี่รถออกไปแล้วผมก็ไม่ได้ใส่ใจเพราะคิดว่าแกคงกลับบ้านจริงๆ

พอวันจันทร์ตอนเย็นผมกลับจากมหาวิทยาลัยก็ได้ข่าวจากแฟนพี่แกว่าพี่แกเสียชีวิตแล้วตั้งแต่ตอนบ่ายวันอาทิตย์ตอนที่กำลังขี่รถกลับพี่แกได้จอดรถปัสสวะที่ข้างทางแล้วมีรถยนต์พุ่งมาเฉี่ยวแล้วเหยียบซ้ำ ผมได้ยินเท่านั้นขนผมลุกทั้งตัวเลยแต่ผมก็ไม่ได้บอกเรื่องที่แกมาหาผมตอน2ทุ่มกับแฟนแกเลย

ผมเลยคิดคนเดียวว่าสงสัยพี่เขาจะมาลาผม คำที่ว่า "พี่กลับบ้านก่อนนะ" แกคงจะสื่อความหมายถึงการกลับบ้านเก่า

เรื่องทั้งหมดก็มีแค่นี้นะครับ ยังมีอีกหลายเรื่องเลยเด๋วจะหาเวลวว่างมาเล่าอีกที...