วันพฤหัสบดีที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2551

เซ้งร้านมาเจอเธอ

สวัสดีครับทีมงาน The shock ขอเริ่มเรื่องเลยนะครับเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เมื่อ 4 ปีที่แล้วผมและครอบครัวได้ไปเปิดกิจการร้านอาหารแถวๆ แยกวังหิน โดยไปเช่าตึกพานิช แถวๆนั้น ขอเกรินก่อนนะครับ ก่อนนั้นตึกนี้ เป็นร้านคาราโอเกะ ซึ่งเปิดกิจการมาได้ 3-4 เดือน ตอนแรกที่ผมเข้าไปดูร้านเพื่อจะเซ้งต่อนั้น สภาพตึก เป็นตึก 4 ชั้นและมีชั้นลอย 1 ชั้น เจ้าของร้านจะนอนที่ชั้นลอยซึ่งเขากั้น ห้องโดยการ ขังลวดและนำผ้ามาแขวนไว้เท่านั้น และพวกเด็กคนงานของร้านจะนอนให้ห้องชั้นสองของตึก ส่วนชั้น 3 นั้นจะมีห้องซึ่งเป็นห้องที่แปลกมา เป็นห้องที่มีกระจกบานใหญ่เรียกว่า ตั้งแต่พื้นจรดเพดานเลย ล้อมรอบทั้ง 3 ด้าน ทีด้านเป็น หน้าต่าง ส่วนชั้น 4 เป็นชั้นว่างๆไม่มีห้อง วันแรกที่เข้าไป ต้องทาสีใหม่ ผมต้องนอนเฝ้าร้าน คนเดียว พอตกดึกผมนอนไม่หลับเพราะไม่คุ้นสถานที่ผมเลยนอนคุยกับแฟน โดยนอนบริเวณใกล้ๆกับ ใด้บันไดขึ้นชั้นลอย เพราะ ไม่อยากเห็นชั้นลอยที่มืดๆสักเท่าไหร่ช่วงประมาณตี 2 อยู่ๆก็มีเสียง ดังเหมือนคนปิดเปิดประตูเล่นขึ้นที่ชั้นบนของ ตึก ซึ่งดังเป็นช่วงๆ ผมก็ไม่ได้คิดอะไร นึกว่าตึกข้างๆ จากนั้นผมก็ได้ยินเสียง เปิดก๊อกน้ำและกดชักโครกน้ำที่ห้องน้ำชั้น 2 ผมเริ่มสงสัย เลยเปิดประตูหน้าร้านออกไปดูตึกข้างๆ ปรากฏว่า ตึกข้างๆ จะเป็นตึกร้างไม่มีคนอยู่ และอีกตึกเป็น ร้านตัดเสื้อซึ่งจะมีเจ้าของอยู่แค่ 2 คนเท่านั้น แต่คืนนั้นเขาปิดร้านไปต่างจังหวัดกัน วันที่สอง ผมก็ต้องนอนเฝ้าอีกตามเคยค่ำวันนี้ผมขึ้นไปอาบน้ำที่ชั้นสอง ตอนกำลังเช็ดตัว ก็ได้ยินเสียง อาบน้ำจากชั้น 3 เปิดปิดก๊อกน้ำและกดชักโครก ผมก็เดินขึ้นไปดูก็ไม่เห็ฯมีอะไร คืนนี้ก็เหมือนเดิม มีเสียงดังจากชั้นบน ผมก็ไม่คิดอะไรเปิดวิทยุและคุยโทรเหมือนเคย หลังจากนั้นครอบครัวผมก็ย้ายเข้ามาอยู่กัน โดย ครอบครัวผมจะนอนที่ห้องชั้น 2 และ ให้คนงาน นอนที่ชั้น 3 ห้องกระจก วันแรกเด็กคนงานไม่ยอมนอนครับเพราะห้องชั้น 3 นั้นหลอนมาก ถ้าผิดไปด้วยยิ่งแล้วยิ่งหน้ากลัวเพราะกระจกมันสะท้อนเงาอะไรต่อมิอะไรทั้งคืน เราเลยต้องจ้างคนงานเพิ่มอีก สองคน รวมเป็น 3 ปรกติแม่ผมต้องลงมาเตรียมของตอน ตี4 ทุกวัน มีอยู่วันนึงแม่บอกว่า ตอนเดินลงบันไดลงมาชั้น 1 เห็นเงาคนผมยาวๆ แล้วก็หายไปแกก็นึกว่าตาฝาด เราขายอาหารอยู๋ที่นั้นได้ 2 อาทิตย์ก็เริ่มรู้จัก คนแถวนั้นมากขึ้น มีอยู่วันนึง ป้าร้านขายหมูปิ้งแถวหน้าร้านผมก็เดินมาคุยด้วยว่าเจออะไรมั้งไหม ผมก็งง ครับ ถามไปถามมาเขาก็บอก ว่าร้านนี้ก่อนนั้น เป็นร้านตัดผม มีผู้หญิง คนนึงชื่อ สา เข้ามาเช่าอยู่กับ สามีแกสามีแกเป็นคนค่อนข้างจะรวยมาก มีอยู่วันนึง เขาปิดร้าน และมีเสียงดังมาจากภายในร้าน และสามีของผู้หญิงคนนั้นก็เดินออกมาก ปิดร้านแล้วก็ไม่กลับมาอีกเลย ร้านปิดอยู่ สัก อาทิตย์นึงได้ คนแถวนั้นก็ไม่ได้สงสัยอะไร ทีนี้มีอยู่วันนึง ร้ายขายปลาถัดไปอีกตึกก็เห็นพวก แมลงวัน เยอะมากบินกันให้ว่อนไปหมดแถวนั้น แถมมีกลิ่นเหม็นๆแต่ไม่รู้มาจากไหน เขาเลยพยายามหาที่มาและเห็นว่าเข้าไปในตึกหลังที่ผมอยู่ แต่เปิดเข้าไปดูไม่ได้ คืนนั้นเอง เจ้าของร้านปลาก็หมดความอดทน เพราะมันเหม็นมากแถวๆนั้น และสกปรกมากเพราะมีหนอนเยอะแยะไปหมด เขาเลย ปีนประตูรูดขึ้นไปดูในช่องระบายอากาศหน้าประตู และเอาไฟส่องเข้าไปในช่องแล้วกวาดตามองไปรอบๆ เขารู้เลยว่ากลิ่นมาจากในตึกนี้แน่ นอนเพราะ ตอนนี้กลิ่นแรงมากหลังจากกวาดมองไปรอบๆก็เจอที่มาของกลิ่น สิ่งที่เห็นแทบทำให้เขาช๊อคได้เลย เพราะเขาเป็น ศพผู้หญิงคนนึงนอนอยู่บนโซฟา สภาพศพมีหนอนและแมลงวัน เต็มไป หมด เขาเลยแจ้งความให้เจ้าหน้าที่มาจัดการ ที่สำคัญผมตอบป้าเขาไปว่า แล้วเขาตายตรงไหนละ ป้าชี้ไปตรงที่ผม นอน วันที่เฝ้าร้านสองคืน สรุปผมตอบทับศพเขาเลย - -" เรื่องไม่จบแค่นั้น ข่าวเรื่องนี้ ผมไปถามร้านแถวๆนั้นเขาก็ยืนยันว่าเป็นความจริง ผมเลยปิดเรื่องนี้ไว้ไม่ให้แม่และคนงานรู้เพราะกลัวว่าจะกลัวกัน มีผมกับพี่ชายรู้กันสองคน หลังจากนั้น ไม่นาน คืนหนึงพี่ชายผมขึ้นไปนอน ปรกติเขาจะนอนที่ชั้นลอยตลอดไม่ยอมนอนชั้น 2 เพราะบอกคนเยอะนอนไม่สบายๆ คืนนั้นพี่ชายหลับไปแล้วก็สะดุ๊งตื่นมากลางดึกและมาเคาะประตูขอนอนด้วย ผมก็ไม่คิดอะไร เช้ามาพี่ชายเล่าให้ฟังว่า เขาครึ่งหลับครึ่งตืนอยู่ เห็นเงาผู้หญิงลอยลงมาจากบันไดชั้นสอง และมานั่งทับ หน้าอกแก พร้อมกับเอามืออุดจมูก พี่ชายก็ดิ้นเพราะหายใจไม่ออก เมื่อหลุด มาได้ก็วิ่งขึ้นมานอนด้วยที่ชั้น 2 ผมเองก็ไม่เชื่อเท่าไหร่ เพราะโดนส่วนตัวผมแล้ว ผมกลัวแต่ผมไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ ฟังยังไงๆอยู่ไหมครับ ^^" เรื่องไม่จบแค่นี้ คืนนึง เด็กคนงานลุกมาเข้าห้องน้ำกลางดึก ก็เห็น เงาผู้หญิง เดินขึ้นมาจากบันไดชั้นสอง เดินขึ้นตรงมาทางหน้าประตูห้องชั้นสาม เด็กคนงาน ก็ร้องเสียงหลงเลยครับ ทุกคนในตึกตื่นหมดแล้ววิ่งขึ้นไปดู ก็เห็นเด็กคนนี้ นั่งร้องไห้อยู่ ตัวสั่นมากให้ ไปนอนก็ไม่ไป จะขอนอนด้วยที่ห้องชั้นสองเพราะความกลัว ผมเลยถามว่ามีอะไร เด็กมันก็บอกว่าเห็นผู้หญิงคนนั้นเข้า ผมก็ไม่เชื่อเลยบอกไป ว่า ไม่มีใครหรอก ตาฝาดน่า ผมพยายามปิดคนงานเต็ม ที่ เพราะยังไม่มีใครรู้ มีรู้กันแค่สองคนอยู่ คือพี่กับผม หลังจากนั้น 2-3 วันเด็กคนงานอีกคนก็ฝันเช้ามาก็เดินมาเล่าให้ผมฟัง ว่าเมื่อคืนน้องเขาฝันว่า มีผู้หญิงคนนั้น เดินผ่านประตูเข้ามา ตรงมาที่น้อง เขา และถามว่า จะตัดผมไหม เดี๋ยวตัดให้ผมยาวแล้วนะ น้องเขาก็ เลยไปนั่งที่เก้าอี้ ที่อยู่ ติดกระจก ซึ่งจริงๆมันไม่มีนะครับ ห้องนี้เป็นห้องว่างๆเลยมีตู้เสื้อพลาสติก อยู่ 3 อันเท่านั้นเองนอกนั้นเป็น ผ้าปูนอนหมด หลังจากน้องเขานั่งที่เก้าอี้เสร็จ ผู้หญิงคนนั้นก็คุยกับน้องเขาว่า พี่ชื่อ สา นะ น้องชื่ออะไร น้องเขาก็บอกไปว่าชื่อเอก หญิงสาวก็บอกเอกว่า เอก อยากไปกลับพี่ไหม เอกก็บอกไม่อยาก แล้ว ผู้หญิงคนนั้นก็เริ่มตัดผมเอก แล้วหน้าผู้หญิงคนนั้นก็ค่อยๆ มีเลือดไหลออกมาและหน้าก็เริ่มพุพอง เอกตกใจตื่น ก็เกือบเช้าพอดี เลยปรุกเพือนอาบน้ำและ ลงมาเล่าให้ผมฟัง ประเด็นคือ เรื่องนี้ไม่มีใครรู้แน่นอน 100% แล้ว เอกรู้ได้ไง ฝันนั้น เรื่องจริงหรือ ? ไหนจะชื่อ และอาชีพเก่าของคนตายอีก - -" ได้ยินแล้วผมขนลุกครับ หลังจากนั้น กิจการเราก็เริ่มไปไม่ค่อยดี เลยเซ็งร้าน ต่อ ให้คนอื่น คนที่มาเซ้ง ต่อก็อยู่ได้แค่ เดือนกว่าๆ ก็เผ่น ติดป้ายเซ้งต่ออีก ปัจจุบันผมย้ายไปทำงานเอกชนแล้วเลยไม่ได้กลับไปแถวๆนั้นอีก ก็ขอจบเรื่องไว้แค่นี้ครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

Blog ที่เกียวข้อง