แม่เราซื้อที่แล้วก็มาสร้างบ้านอยู่ใหม่ที่แถวๆ ปริมณฑล
ที่นี่ดูสงบดี...ยังไมค่อยมีบ้านเยอะเท่าไหร่เลยไม่แออัด
และก็มี2แถวผ่านหน้าบ้านไม่ลำบากเท่าไหร่
เราย้ายมาอยู่ตอนเราอยู่ม.1พอดี...ช่วงนั้นบ้านญาติเรามีปัญหานิดหน่อยแม่เราเลยต้องไป...ทำให้เราต้องอยู่บ้านคนเดียว...ตอนแรกเราก็ไม่กลัวเท่าไหร่...เพราะเรามีเพื่อนเป็นหมาที่บ้านอีก2ตัว
แม่ไปแค่คืนเดียวเท่านั้น....ตอนกลางคืนเราก็นอนดูทีวีอยู่ในห้องนอน...แต่หนังที่ดูเป็นหนังผี...เราก็เลยคิดเล่นๆว่าดูหนังผีอย่างนี้ถ้าไฟดับตอนผีออกมาคงหน้ากลัวดี..แต่ใครจะรู้ว่าแค่คิดก็ผิดแล้ว....ใช่ไฟดับจริง...เราเองก็พยายามคิดว่าเป็นเรื่องบังเอิญ...แต่รู้มั้ยว่าไฟข้างนอกห้องไม่ดับ...ทีวีไม่ดับ...เท่านั้นแหละค่ะ...แต่ว่าเรื่องนี้ถือว่าเป็นการทักทายเบื้องต้นเท่านั้น...เดี๋ยวเราไปเล่าต่อในอีกหน้านึงนะ...เรารู้สึกว่าถ้ายาวไปไม่น่าอานเลย (ลืมบอกไปก่อนหน้านี้เราก็โดนอำบ่อยเหมือนกัน...คือได้ยินคนคุยกัน...แต่ว่าแม่เราอยู่เราไม่กลัวเท่านั้นแหละ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น