วันเสาร์ที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2551

ประจัญหน้ากับผีปอบ

สวัสดีครับ พี่ๆ ทีมงาน The Shock ทุกท่าน แล้ว เพื่อนๆ พี่ๆ สมาชิกทุกคน ผมเป็นสมาชิกใหม่ที่พึ่งสมัครไปเมื่อวันจันทรที่ผ่านมา ผมชอบฟังรายการ The Shock มากครับ ทุกคืนวันเสาร์ – อาทิตย์ ผมไม่ยอมไปไหนต้องมาเปิดวิทยุฟังรายการนี้ให้ได้ เพราะแต่ละเรื่องเล่านั้น ทั้งสนุก ตื่นเต้น และ จินตนาการได้เกินบรรยาย และส่วนตัวผมเองก็มีเรื่องเล่ามาฝากพี่ๆ ทีมงานและทุกคนที่เป็นสมาชิกของคลื่นนี้ครับ เรื่องของผมเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ “ผีปอบ” ครับ ผมเป็นคนทางภาคอีสาน คือ จังหวัดอุบลราชธานี และคนทางภาคอีสานนี้เขาจะมีความเชื่อเรื่อง ผีปอบ มาก โดยเฉพาะในหมู่บ้านของผม ย้อนกลับไปเมื่อ 6 ปีที่แล้ว ตอนที่ผมยังเรียนอยู่ที่บ้าน ตอนนั้นผมอายุได้ประมาณ 19 ปี ซึ่งยังมีนิสัยคึกคนอง ตามภาษาของวัยรุ่น หมู่บ้านของผมเป็นหมู่บ้านที่ค่อยข้างจะใหญ่ เพราะเป็นหมู่บ้านที่เป็นตำบล และในหมู่บ้านของผมนี้เอง ยังมีเรื่องราวเกี่ยวกับผีปอบอยู่ และมันก็มีจริงๆ ครับ สมัยนั้น ในหมู่บ้าน ยังไม่มีเทคโนโลยี ไม่มีไฟถนน ไม่มีถนนคอนกรีต ทุกอย่างเป็นชนบท (คงคิดภาพออกนะครับ) คนที่อาศัยในหมู่บ้านแห่งนี้ล่วนแล้วแต่เป็นคนเชื่อสายมอญ ยวน เสียส่วนใหญ่ เพราะภาษาพูดไม่เหมือนชาวบ้านชาวช่องเขาครับ หมู่บ้านของผมมีคนที่เป็น ปอบ หรือ ผีปอบ อยู่ ถ้าจะให้นับก็เยอะพอสมควร แต่ตัวที่เก่งๆ มีอยู่ไม่กี่ตัว (ทางบ้านเรียกผีประเภทนี้เป็นตัว) ส่วนมากคนที่โดนปอบเข้าจะเป็นคนแก่ ถ้าเป็นคนที่อายุยังน้อยก็คนที่ดวงอ่อน เพราะผีปอบมันสามารถเข้าได้ ผมเคยไปดูคนที่โดนปอบเข้า เขาจะมีอาการที่น่ากลัวมาก ตาเหลือก แรงเยอะ ทั้งๆ ที่เป็นคนแก่ อายุ ราวๆ 60-70 นะครับ ชาวบ้านก็จะไปเรียกหมอผีที่เขาสามารถทำพิธีนี้ได้ ส่วนใหญ่จะเป็นหมอที่เรียนวิชา เขมรมา เพราะวิชาจำพวกนี้กล้าแกร่งมาก หมอผีก็จะถามว่ามาเข้าสิงร่างเขาทำไม ชื่ออะไร มาจากไหน ประมาณเนี้ย ถ้ามันกลัวมันก็จะบอก แต่ถ้ามันไม่กลัว มันก็จะไม่บอก แถมยังท้าให้สู้กับมัน แต่ว่าหมอผีต้องรีบทำพิธี เพราะคนที่โดนปอบเข้านั้นจะทนไม่ไหว ร่างกายจะอ่อนเพลีย อาจจะทำให้คนที่โดนเข้าตายได้ ทุกคนอาจจะเคยดูในหนังนะครับว่า ปอบมันจะต้องคั่กใส่ดิบๆ มากิน แต่ความเป็นจริงแล้วไม่ใช่อย่างนั้นเลยครับ อาการคนที่โดนปอบเข้า จะเงียบๆ สายตาจะแข่งกระด่าง ไม่ยอมพูดจากับใคร ถ้าไม่มีคร่ายรู้ว่าคนๆ นี้โดนปอบเข้าก็เสร็จมันละคัรบ เพราะมันจะข่อยๆ กินไปเรื่อยๆ จนคนที่โดยเข้าตายไปนะครับ มันถึงจะออกจากร่างนั้นไป และไปหาร่างอื่นที่คิดว่าจิตอ่อนพอที่มันจะเข้าได้ ส่วนมากก็คนแก่ คนป่วย นะครับ อย่าว่าแต่คนเลยครับขนาด สัตย์ มันยังเข้าไปสิงเพื่อกินเลย เช่น หมู เป็นดในหมู่บ้านที่ชาวบ้านเลี้ยงไว้ ตายกันเป็นเบื่อ แต่ที่ผิดสังเหตุ ตามตัวหมู หรือ ไก่ พวกนั้นไม่มีรอยกัด หรือ บาดแผลเลย แต่ตัวจะเขียว ช้ำ พอชำแระเนื้อออกมาดู พ่อแม่พี่น้องครับ ข้างในตัว หมู หรือ ไก่ ไม่ ตับ ใต ใส่ พุง เลยครับ คือทุกสิ่งที่อยู่ข้างในหายหมด วกเข้ามาเรื่องของผมนะครับ คนที่เป็นปอบในหมู่บ้าน ทุกคนจะทราบดีว่าเป็นใคร และคนที่เป็นปอบนั้นผมก็สนิทด้วย อยู่มาวันหนึ่งผมไปเล่นที่บ้านเขา ตามปกติ เขาเลยถามผมว่า “กลางค่ำกลางคืน เดินเล่นตามหมูบ้านไม่กลัวผีปอบบ้างเหรอ” ผมเองจะชอบเดินเล่นตามหมู่บ้านก่อนเข้านอนกับเพื่อนๆ อีกประมาณ 4-5 คน จะเข้านอนอีกทีก็ประมาณ เที่ยงคืน หรือ ตี 1 ประมาณนั้นแหละครับ วันนั้นที่เขาถามผม ผมเองก็ไม่ได้คิดไรมาก แต่ตอบกลับไปอย่างไม่ทันคิดว่า “ผีปอบที่ไหนมาก็ไม่กลัวทั้งนั้นแหละ ลองมาดูซิจะเอาขี้ฝาดใส่หน้าเลย” เขาก็หัวเราะและก็ตอบกลับว่า “ เอ๋อ อย่าทำเป็นอวดดี เจอสักวันแล้วจะหนาว” ผมก็ไม่คิดไรมาก เลยกลับบ้านไปอาบน้ำ กินข้าว พอทำภาระกิจเสร็จก็ออกจากบ้านไปเดินเล่นตามหมู่บ้านเหมือนที่เคยทำมาทุกวันกับเพื่อนๆ ก้นั่งคุยกันตามสี่แยกปรกติ แล้วก็ถึงเลวาที่ทุกคนจะต้องแนกย้ายกันกลับบ้าน มีเพื่อนคนนึงที่กลับทางเดียวกับผม แต่มันเป็นคนกลัวผีมาก มันเลยให้ผมไปส่งมันที่บ้านก่อน ผมเลยไปส่งมันที่บ้านเสร็จ ผมก็เดินกลับบ้านผม ทันใดนั้น ก่อนที่ผมจะเข้าหน้าบ้านท่านผู้อ่านคัรบ ไม่ยากจะบอกเลยว่าสิ่งที่ผมเจอนั้นมันไม่ช่ายคน เป็นผู้ชาย หน้าเขียว ตาแดงกำ ผมยาวแบบไม่เคยเจอหวีมาก่อน ยืนข้างหน้าผมอยู่ ตอนนั้นผมทำไรไม่ถูก บอกตรงๆ เลยว่ากลัวมากๆ ทำไรไม่ถูก สิ่งที่ทำได้ คือ ร้องออกมาอย่างแรง ผมร้องเรียกแม่ที่นอนอยู่ในบ้าน จากนั้นผมก็ไม่รู้สึกตัว มารู้สึกตัวอีกที่ คนมานั่งอยู่ในบ้านของผมเยอะมาก คิดเอาว่าตอนนั้นก็ประมาณเกือบ ตี 2 แล้ว ชาวบ้านที่ได้ยินเสียงผมร้อง เปิดไฟ แล้วมาที่บ้านของผม พอผมรู้สึกตัว แม่เลยถามว่าเกิดอะไรขึ้น ผมก็เล่าให้แม่ฟังว่า เจอเหตุการณ์แบบนี้ แม่เลยเอาสายสิน กับพระมาแขวนคอให้ แล้วก็เปิดไฟนอน และมีเพื่อนบ้านนอนเป็นเพื่อนอีกประมาณ 4-5 คน จนถึงสว่าง แม่เลยพาไปวัด รดน้ำมนต์ เพราะผมเองยังมีอาการวาดกลัวอยู่ แล้วพระเค้าก็ทำพิธีอะไรก็ไม่รู้ให้ผม นี่แหละครับเป็นประสบการณ์เห็นผีครั่งแรกของผม และเป็นผีที่ไม่เหมือนผีทั่วไป โดยปกติผมเป็นคนไม่กลัวผี แต่ถ้ามาแบบนี้ผมก็ต้องยอมครับ ยอมรับว่าตอนนี้กลัวมาก หวังว่าคนอ่านแล้วจะชอบหัวข้อนี้นะครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

Blog ที่เกียวข้อง