วันจันทร์ที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2551

เสียงกรี๊ดใครหว่า




สวัสดีค่ะพี่ป๋อง น้องชื่อเปิ้ลนะคะ มีเรื่องสยองมาเล่าให้ฟังค่ะ

ก่อนอื่นต้องขอยืนยันกับทุกคนตรงนี้ว่าเรื่องราว ของดิฉันเป็นเรื่องจริงเพราะประสบกับตัวเอง เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวันอาทิตย์ที่ 18 เมษายนที่ผ่านมาดิฉันกับแฟน ซึ่งอยู่บ้านติดกันได้ขี่มอร์เตอร์ไซด์ไปซื้อของกินกันตอนประมาณ 3 ทุ่ม ดิฉันต้องผ่านซอยค่ายลูกเสือในตอนที่ ไปไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่พอขากลับนี่ซิ

เกิดเรื่อน่ากลัวจนได้ ในซอยค่ายลูกเสือนั้นข้างทางจะมีบ้านไม่กี่หลังนอก นั้นจะเป็นป่าหมด ตอนที่ดิฉันกลับจากการซื้อของจากแฟนก็ผ่านที่เดิมและไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้ดิฉันคิดเรื่อง บ้า ๆ ขึ้นมาคือดิฉันผ่านตรงที่เป็นป่าแล้วคิดว่าถ้าอยู่ดี ๆ มีผีออกมาจากทางนั้นจะเป็นไงบ้างนะ ไม่ทันไรจากที่ ดิฉันคิดก็มีเสียงกรี๊ดขึ้นมาจากทางด้านหลังของดิฉัน

แฟนดิฉันก็ได้ยินด้วยเค้าดันถามว่าเสียงอะไร ดิฉันก็ได้ แต่บอกว่าเดี๋ยวค่อยคุยกันตอนนี้ขับรถไปก่อน ดิฉันมีอาการขุนลุกมาตลอดตั้งแต่ได้ยินเสียงนั้น พอถึงที่บ้าน ดิฉันก็เล่าให้แฟนฟังว่าดิฉันก็ได้ยินเสียงนั้น และเมื่อดิฉันหันไปดูปรากฏว่าดิฉันเห็นผู้หญิงคนนึงวิ่งตามรถมา มีแต่ท่อนบน ดิฉันจึงบอกให้เขารีบขับอย่างที่เขาได้ยิน ไม่แค่นั้นค่ะมีช่วงนึงที่เป็นเนินหลังเต่าตอนแรกแฟน

ดิฉันกะว่าจะหลบไปข้างๆ ที่มีช่องว่างอยู่ แต่จู่ ๆ เขาก็ขับกลับขึ้นไปตรงเนินหลังเต่าตอนแรกดิฉันก็ไม่ได้ สงสัยอะไรแต่พอถึงบ้านดิฉันก็ถามเขา ๆ บอกว่าเขาเห็นเด็กยืนอย่ตรงนั้นเขาจึงหลบแต่ดิฉันกลับไม่เห็นสิ่งที่ เขาเห็น เช่นเดียวกันเขาก็ไม่เห็นสิ่งที่ดิฉันเห็นเหมือนกัน ตอนเช้าเราสองคนก็ไปใส่บาตรอุทิศส่วนกุศลให้ทั้ง

สองคนนั้น ถึงแม้ว่าดิแนจะไม่รุ้ว่าเขาเป็นใครแต่ดิฉันก็เต็มใจใส่บาตรไปให้เขา เรื่องก้มีเท่านี้แหละค่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

Blog ที่เกียวข้อง