ผมเจออะไร

เรื่องนี้เป็นประสบการณ์ตรงคับ เรื่องมีอยู่ว่า ผมมีโอกาสฝึกงานแถวนิคมอุสาหกรรม อัมตะนคร เเละต้องพักค้างเเรม 4 คืน ในโรงแรมแถวอมตะนคร (ใกล้สนามกอล์ฟ) ผมไปกัน4คนเเยกพัก 2 ห้อง มีตุ๊ด1กระเทย1ผมเเละพี่หัวหน้า ผมกับพี่หัวหน้าพักด้วยกันแต่พี่เค้าติดงานที่กรุงเทพฯจึง ไป-กลับตลอด หลังจากทำงานเสร็จก็กลับมาที่พัก เป็นห้องติดๆกันคับระหว่างห้องผมกับห้องเพื่อน อยู่ชั้น 3 ครับ ทำเลที่ตั้งผมไม่ดีเลยเพราะข้างหน้าห้องเป็นลิฟท์ ติดกับลิฟท์เป็นบันไดหนีไฟ ซึ่งทำเลดังกล่าวขึ้นชื่อมากว่าจะเจอเรื่องลี้ลับ แต่ผมไม่ใส่ใจเนื่องจากทำงานเหนื่อยมาก เปิดประตูห้องพักผมรู้สึกได้กลิ่น อับๆแต่ไม่ได้สนใจอะไร บอกก่อนนะคับว่านอนคนเดียว ผมเริ่มเช็คอุปกรณ์ในห้อง บีงเอินว่าหลอดไฟเพดานเสียเเละก็หลอดโคมไฟไม่ติด ผมจึงเเจ้งแม่บ้าน เค้าก็มาเปลี่ยนให้พร้อมกับบ่นว่า เสียอีกเเระเพิ่งจะเปลี่ยนเองผมก็ไม่สนใจอะไร นั่งพักสักครู่ก็มีเสียงเคาะประตูผมเลยดูจากตาแมวหน้าห้องก็ไม่พบอะไรจึงเปิดดูก็ไม่เห็นอะไรสักพักไม่รู้ว่าจะทำอะไรก็เปิดทีวีดูเเล้วก็เดินเข้าห้องนอน


นอนเล่นทั้งๆที่ยังไม่ได้สวดมนต์และอาบน้ำ(ปกติพักต่างถิ่นผมสวดประจำ)เนื่องจากเพียมากผมนอนคว่ำหน้าประตูกั้นห้องระหว่างห้องนอนกับห้องนั่งเล่นเปิดทิ้งไว้ ไฟเปิดหมดแต่ผมปิดทีวีเเล้ว นอนสักักก็ได้ยินเสียงทีวีเปิดผมก็ไม่สนใจคิดว่าหูฟาด นอนอยู่ดีๆผมเริ่มรู้สึกเย็นที่ข้อเท้าเหมือนมีมือมาจับ สักพักรู้สึกว่ามีคนดึงขาผม ผมจิกที่นอนไว้เเน่น เเละรู้สึกว่าเตียงขยับตามเเรงที่ดึงพอดึงไปจนถึงประตูเตียงออกไม่ได้เขาก็ดึงเตียงกระแทกกับประตู ปึ้งๆๆ ผมรำคาญจึงพยายามดิ้นแต่เเรงมันไม่มี สักพักนึงผมสบัดหลุดลืมตาขณะค่ำหน้าอยู่เหลือบดู สิ่งที่ผมเห็นเป็นผู้ ญ. ผมยาวหยักโศก ตัวเปียกเหมือนพึ่งขึ้นจากน้ำหมาดๆ เเค่นั้นแหล่ะ ผมก็คุมโปงท่อง นะโมฯ อย่างเดียวเลยจนหลับ.........


รุ่งเช้าตื่นมาพบว่าทุกอย่างอยู่ที่เดิมเหมือนเดิม เเต่ทีวีไม่ได้ปิด


ผมเลยสงสัยว่าเมื่อคืนลืมปิดหรือเเต่ผมว่าปิดเเล้วนะ ผมไม่ได้สนใจอะไร ทำงานปกติเเละก็เล่าเรื่องที่เจอให้แม่ฟัง แม่บอกว่าไม่มีอะไรหรอก ไม่ต้องคิดมากเเละก็อย่าลืมสวดมนต์ก่อนนอนด้วยหล่ะคืนนี้ และก็เล่าเรื่องให้เพื่อนฟังเพื่อนก็เงียบ เพราะกลัวอ่า เเละก็ปลอบผมบอกว่าคิดมากไป ไม่มีอะไรหรอก คืน 2 อาบน้ำอยู่ดีๆผมปรับน้ำอุ่นไว้ สักพักก็กลายเป็นน้ำเย็น สักพักก็ไหลเเรงสักพักก็ไหลเบา อาบเสร็จสวดมนต์เเละนอน คราวนี้ปิดไฟ ปิดประตูห้องนอน สักพักอยู๋ดีได้ยินเสียงน้ำไหล เด๋วเบาเด๋วดังตลอดคืน ผมไม่สนใจคิดว่าก๊อกมันไม่ดี คืน 3 - 4 ผ่านไปไม่มีอะไร ผมคิดว่าอาจจะคิดไปเอง ไม่มีอะไรหรอกมั้ง หลายเดือนต่อมา ได้มีโอกาสไปพบหลวงพ่อที่นับถือท่านมาเยี่ยมเยียนที่บ้าน เจอกับผมท่านก็ดูดวงให้บอกว่าดวงไม่ดีนะ ไปพักที่ไหนมาหรือเปล่าผมจำไม่ได้เลยบอกว่าไม่ได้พักที่ไหน ท่านก็ไม่ว่าอะไรพูดเเค่ว่าเขาตามมานะ ผมงงเลย เหงื่อตก พอเรียนจบ อายุครบบวช ผมจึงตั้งใจบวชก่อนหางานทำ บวช 1 พรรษา วัดที่บวชอยู่แถวนนทบุรี ติดแม่น้ำเจ้าพระยา (แค่นี้หลายคนคงนึกออกนะคับ) พูดได้ยินมาบ่อยว่าเรื่องนี้เป็นประสบการณ์ตรงคับ เรื่องมีอยู่ว่า ผมมีโอกาสฝึกงานแถวนิคมอุสาหกรรม อัมตะนคร เเละต้องพักค้างเเรม 4 คืน ในโรงแรมแถวอมตะนคร (ใกล้สนามกอล์ฟ) ผมไปกัน4คนเเยกพัก 2 ห้อง มีตุ๊ด1กระเทย1ผมเเละพี่หัวหน้า ผมกับพี่หัวหน้าพักด้วยกันแต่พี่เค้าติดงานที่กรุงเทพฯจึง ไป-กลับตลอด หลังจากทำงานเสร็จก็กลับมาที่พัก เป็นห้องติดๆกันคับระหว่างห้องผมกับห้องเพื่อน อยู่ชั้น 3 ครับ ทำเลที่ตั้งผมไม่ดีเลยเพราะข้างหน้าห้องเป็นลิฟท์ ติดกับลิฟท์เป็นบันไดหนีไฟ ซึ่งทำเลดังกล่าวขึ้นชื่อมากว่าจะเจอเรื่องลี้ลับ แต่ผมไม่ใส่ใจเนื่องจากทำงานเหนื่อยมาก เปิดประตูห้องพักผมรู้สึกได้กลิ่น อับๆแต่ไม่ได้สนใจอะไร บอกก่อนนะคับว่านอนคนเดียว ผมเริ่มเช็คอุปกรณ์ในห้อง บีงเอินว่าหลอดไฟเพดานเสียเเละก็หลอดโคมไฟไม่ติด ผมจึงเเจ้งแม่บ้าน เค้าก็มาเปลี่ยนให้พร้อมกับบ่นว่า เสียอีกเเระเพิ่งจะเปลี่ยนเองผมก็ไม่สนใจอะไร นั่งพักสักครู่ก็มีเสียงเคาะประตูผมเลยดูจากตาแมวหน้าห้องก็ไม่พบอะไรจึงเปิดดูก็ไม่เห็นอะไรสักพักไม่รู้ว่าจะทำอะไรก็เปิดทีวีดูเเล้วก็เดินเข้าห้องนอน


นอนเล่นทั้งๆที่ยังไม่ได้สวดมนต์และอาบน้ำ(ปกติพักต่างถิ่นผมสวดประจำ)เนื่องจากเพียมากผมนอนคว่ำหน้าประตูกั้นห้องระหว่างห้องนอนกับห้องนั่งเล่นเปิดทิ้งไว้ ไฟเปิดหมดแต่ผมปิดทีวีเเล้ว นอนสักักก็ได้ยินเสียงทีวีเปิดผมก็ไม่สนใจคิดว่าหูฟาด นอนอยู่ดีๆผมเริ่มรู้สึกเย็นที่ข้อเท้าเหมือนมีมือมาจับ สักพักรู้สึกว่ามีคนดึงขาผม ผมจิกที่นอนไว้เเน่น เเละรู้สึกว่าเตียงขยับตามเเรงที่ดึงพอดึงไปจนถึงประตูเตียงออกไม่ได้เขาก็ดึงเตียงกระแทกกับประตู ปึ้งๆๆ ผมรำคาญจึงพยายามดิ้นแต่เเรงมันไม่มี สักพักนึงผมสบัดหลุดลืมตาขณะค่ำหน้าอยู่เหลือบดู สิ่งที่ผมเห็นเป็นผู้ ญ. ผมยาวหยักโศก ตัวเปียกเหมือนพึ่งขึ้นจากน้ำหมาดๆ เเค่นั้นแหล่ะ ผมก็คุมโปงท่อง นะโมฯ อย่างเดียวเลยจนหลับ.........


รุ่งเช้าตื่นมาพบว่าทุกอย่างอยู่ที่เดิมเหมือนเดิม เเต่ทีวีไม่ได้ปิด


ผมเลยสงสัยว่าเมื่อคืนลืมปิดหรือเเต่ผมว่าปิดเเล้วนะ ผมไม่ได้สนใจอะไร ทำงานปกติเเละก็เล่าเรื่องที่เจอให้แม่ฟัง แม่บอกว่าไม่มีอะไรหรอก ไม่ต้องคิดมากเเละก็อย่าลืมสวดมนต์ก่อนนอนด้วยหล่ะคืนนี้ และก็เล่าเรื่องให้เพื่อนฟังเพื่อนก็เงียบ เพราะกลัวอ่า เเละก็ปลอบผมบอกว่าคิดมากไป ไม่มีอะไรหรอก คืน 2 อาบน้ำอยู่ดีๆผมปรับน้ำอุ่นไว้ สักพักก็กลายเป็นน้ำเย็น สักพักก็ไหลเเรงสักพักก็ไหลเบา อาบเสร็จสวดมนต์เเละนอน คราวนี้ปิดไฟ ปิดประตูห้องนอน สักพักอยู๋ดีได้ยินเสียงน้ำไหล เด๋วเบาเด๋วดังตลอดคืน ผมไม่สนใจคิดว่าก๊อกมันไม่ดี คืน 3 - 4 ผ่านไปไม่มีอะไร ผมคิดว่าอาจจะคิดไปเอง ไม่มีอะไรหรอกมั้ง หลายเดือนต่อมา ได้มีโอกาสไปพบหลวงพ่อที่นับถือท่านมาเยี่ยมเยียนที่บ้าน เจอกับผมท่านก็ดูดวงให้บอกว่าดวงไม่ดีนะ ไปพักที่ไหนมาหรือเปล่าผมจำไม่ได้เลยบอกว่าไม่ได้พักที่ไหน ท่านก็ไม่ว่าอะไรพูดเเค่ว่าเขาตามมานะ ผมงงเลย เหงื่อตก พอเรียนจบ อายุครบบวช ผมจึงตั้งใจบวชก่อนหางานทำ บวช 1 พรรษา วัดที่บวชอยู่แถวนนทบุรี ติดแม่น้ำเจ้าพระยา (แค่นี้หลายคนคงนึกออกนะคับ) พูดได้ยินมาบ่อยว่าเรื่องนี้เป็นประสบการณ์ตรงคับ เรื่องมีอยู่ว่า ผมมีโอกาสฝึกงานแถวนิคมอุสาหกรรม อัมตะนคร เเละต้องพักค้างเเรม 4 คืน ในโรงแรมแถวอมตะนคร (ใกล้สนามกอล์ฟ) ผมไปกัน4คนเเยกพัก 2 ห้อง มีตุ๊ด1กระเทย1ผมเเละพี่หัวหน้า ผมกับพี่หัวหน้าพักด้วยกันแต่พี่เค้าติดงานที่กรุงเทพฯจึง ไป-กลับตลอด หลังจากทำงานเสร็จก็กลับมาที่พัก เป็นห้องติดๆกันคับระหว่างห้องผมกับห้องเพื่อน อยู่ชั้น 3 ครับ ทำเลที่ตั้งผมไม่ดีเลยเพราะข้างหน้าห้องเป็นลิฟท์ ติดกับลิฟท์เป็นบันไดหนีไฟ ซึ่งทำเลดังกล่าวขึ้นชื่อมากว่าจะเจอเรื่องลี้ลับ แต่ผมไม่ใส่ใจเนื่องจากทำงานเหนื่อยมาก เปิดประตูห้องพักผมรู้สึกได้กลิ่น อับๆแต่ไม่ได้สนใจอะไร บอกก่อนนะคับว่านอนคนเดียว ผมเริ่มเช็คอุปกรณ์ในห้อง บีงเอินว่าหลอดไฟเพดานเสียเเละก็หลอดโคมไฟไม่ติด ผมจึงเเจ้งแม่บ้าน เค้าก็มาเปลี่ยนให้พร้อมกับบ่นว่า เสียอีกเเระเพิ่งจะเปลี่ยนเองผมก็ไม่สนใจอะไร นั่งพักสักครู่ก็มีเสียงเคาะประตูผมเลยดูจากตาแมวหน้าห้องก็ไม่พบอะไรจึงเปิดดูก็ไม่เห็นอะไรสักพักไม่รู้ว่าจะทำอะไรก็เปิดทีวีดูเเล้วก็เดินเข้าห้องนอน


นอนเล่นทั้งๆที่ยังไม่ได้สวดมนต์และอาบน้ำ(ปกติพักต่างถิ่นผมสวดประจำ)เนื่องจากเพียมากผมนอนคว่ำหน้าประตูกั้นห้องระหว่างห้องนอนกับห้องนั่งเล่นเปิดทิ้งไว้ ไฟเปิดหมดแต่ผมปิดทีวีเเล้ว นอนสักักก็ได้ยินเสียงทีวีเปิดผมก็ไม่สนใจคิดว่าหูฟาด นอนอยู่ดีๆผมเริ่มรู้สึกเย็นที่ข้อเท้าเหมือนมีมือมาจับ สักพักรู้สึกว่ามีคนดึงขาผม ผมจิกที่นอนไว้เเน่น เเละรู้สึกว่าเตียงขยับตามเเรงที่ดึงพอดึงไปจนถึงประตูเตียงออกไม่ได้เขาก็ดึงเตียงกระแทกกับประตู ปึ้งๆๆ ผมรำคาญจึงพยายามดิ้นแต่เเรงมันไม่มี สักพักนึงผมสบัดหลุดลืมตาขณะค่ำหน้าอยู่เหลือบดู สิ่งที่ผมเห็นเป็นผู้ ญ. ผมยาวหยักโศก ตัวเปียกเหมือนพึ่งขึ้นจากน้ำหมาดๆ เเค่นั้นแหล่ะ ผมก็คุมโปงท่อง นะโมฯ อย่างเดียวเลยจนหลับ.........


รุ่งเช้าตื่นมาพบว่าทุกอย่างอยู่ที่เดิมเหมือนเดิม เเต่ทีวีไม่ได้ปิด


ผมเลยสงสัยว่าเมื่อคืนลืมปิดหรือเเต่ผมว่าปิดเเล้วนะ ผมไม่ได้สนใจอะไร ทำงานปกติเเละก็เล่าเรื่องที่เจอให้แม่ฟัง แม่บอกว่าไม่มีอะไรหรอก ไม่ต้องคิดมากเเละก็อย่าลืมสวดมนต์ก่อนนอนด้วยหล่ะคืนนี้ และก็เล่าเรื่องให้เพื่อนฟังเพื่อนก็เงียบ เพราะกลัวอ่า เเละก็ปลอบผมบอกว่าคิดมากไป ไม่มีอะไรหรอก คืน 2 อาบน้ำอยู่ดีๆผมปรับน้ำอุ่นไว้ สักพักก็กลายเป็นน้ำเย็น สักพักก็ไหลเเรงสักพักก็ไหลเบา อาบเสร็จสวดมนต์เเละนอน คราวนี้ปิดไฟ ปิดประตูห้องนอน สักพักอยู๋ดีได้ยินเสียงน้ำไหล เด๋วเบาเด๋วดังตลอดคืน ผมไม่สนใจคิดว่าก๊อกมันไม่ดี คืน 3 - 4 ผ่านไปไม่มีอะไร ผมคิดว่าอาจจะคิดไปเอง ไม่มีอะไรหรอกมั้ง หลายเดือนต่อมา ได้มีโอกาสไปพบหลวงพ่อที่นับถือท่านมาเยี่ยมเยียนที่บ้าน เจอกับผมท่านก็ดูดวงให้บอกว่าดวงไม่ดีนะ ไปพักที่ไหนมาหรือเปล่าผมจำไม่ได้เลยบอกว่าไม่ได้พักที่ไหน ท่านก็ไม่ว่าอะไรพูดเเค่ว่าเขาตามมานะ ผมงงเลย เหงื่อตก พอเรียนจบ อายุครบบวช ผมจึงตั้งใจบวชก่อนหางานทำ บวช 1 พรรษา วัดที่บวชอยู่แถวนนทบุรี ติดแม่น้ำเจ้าพระยา (แค่นี้หลายคนคงนึกออกนะคับ) ผมได้ยินมาบ่อยว่า คนบวชใหม่ มักจะโดนดี จะมีคนขอส่วนบุญ ผมก็ไม่คิดว่าจะเกิดกับผมหลังจากบวชได้ 3 วันผมท่องคาถากรวดน้ำได้แล้ว คืนนั้นเวลาประมาณ เที่ยงคืนกว่า (ถ้าผมจำไม่ผิดนะ) ผมนอนอยู่ในกุฏิ คนเดียว และก็รู้สึกว่า มีมือทะลุกำแพงมา และมาบีบคอผม และยื่นหน้าทะลุกำแพงมา ผมนอนหงายอยู่ รู้สึกอึดอัดจึงลืมตาขึ้น สิ่งที่เห็น ผมเห็นเป็นผุ้ ญ. ผมยาวหยักโศก ดวงตาสีแดงก่ำ ใส่ชุดผ้าขาวบาง เนื้อตัวเปียกหมาด และแล้วเขาก็ชะโงกหน้าเข้ามาใกล้พร้อมกับพูดว่า กูจฆ่ามึง! ผมกัลวมากทำอะไรไม่ถูกลุกไม่ขึ้นขยับตัวไม่ได้ ผมท่องบดกรวดน้ำ ที่เพิ่งท่องได้ตอนเช้า ท่องไปเรื่อยๆ และแล้วเขาก็เริ่มปล่อยมือและหัวเราะ ผมไม่กล้าลืมตาจึงสวดไปเรื่อยๆจนหลับไป เช้ามาเล่าให้เจ้าอาวาสฟัง ท่านบอกว่าเป็นเจ้ากรรมนายเวรที่มาขอส่วนบุญ








ขอบคุณนะคับสำหรับผู้อ่านทุกท่าน อาจจะไม่น่ากลัวมาก แต่ผมเชื่อว่าวิญญาณมีจริง ขอฝากเรื่องกรรมเวรหน่อยนะคับ ตั้งใจทำดีกันมากๆนะคับ