มาช่วยเฝ้า...

สวัสดีครับพี่ๆทีมงานทุกๆคน...บ้านผมอยู่อำเภอหนึ่งในฉะเชิงเทราแล้วก้อยู่ใกล้วัดเสียด้วย



ผมไปๆมาที่วัดนี้อยู่บ่อยและสนิทกับพระในวัดมีอยู่วันหนึ่ง..พระท่านจะต้องเดินทางไปปริวาส(อยู่กรรม)ที่จังหวัด ประจวบคีรีขันธ์ท่านจึงให้ผมและเพื่อนๆไปนอนเฝ้าวัดเนื่องจากพระท่านไปกันเกือบหมดวัดวันนั้นผมและเพื่อนๆได้ไปอยู่วัดตั้งแต่หัวค่ำเพราะจะต้องไปส่งพระไปประจวบตอนเวลาตีสาม กว่าจะถึงประจวบก็เช้า พอส่งเสร็จก็กลับฉะเชิงเทรากันเลยกลับมาถึงก็เกือบเย็นแล้วต่างคนต่างแยกย้ายกลับบ้านอาบน้ำกินข้าวเพราะกลางคืนต้องมานอนเฝ้าวัด



ผมได้ออกจากบ้านเวลาสามทุ่มครึ่งได้ขี่รถมอเตอร์ไซค์มาถึงวัดก็เห็นหมานนอนอยู่เป็นจำนวนหลายตัว เมื่อขี่รถผ่านหมาก็วิ่งไล่จนมาถึงช่วงที่ต้องผ่านต้นมะขามใหญ่อยู่ๆหมาก็หยุดวิ่งไล่ แล้ววิ่งไปล้อมวงเห่าที่ต้นมะขามช่วงเวลานั้นผมก็เริ่มใจไม่ค่อยดี รู้สึกหวาดๆ ก็รีบขี่มอเตอร์ไซค์ไปหาเพื่อนที่รออยู่กุฏิ(กุฏินี้มีสามห้องห้องกลางมีเสาตกน้ำมัน และประตูห้องกลางตรงกับประตูโบสถ์และเคยมีประสบการณ์หลายครั้งจึงไปรวมกันอยู่ห้องแรกห้องเดียว)พอขี่ไปเกือบถึงกุฏิ ก็เห็นเพื่อนสองคนขี่มอเตอร์ไซค์ออกมาจากปากทางวัดอีกทางหนึ่งมันหันรถกลับทันที



ผมก็ตะโกนถามเพื่อนสองคนนั้นว่า "ไปใหน "มันบอกว่า" เห็นผู้หญิงสองคนยืนอยู่ตรงต้นพิกุลปากทางวัด"ผมไม่ได้เอะใจอะไร ผมก็เลยไปนั่งรออยู่ที่กุฏิ พอเพื่อนสองคนกลับมาผมก็ถามว่า " ผู้หญิงสองคนนั้นสวยมั้ยว่ะ" มันก็บอกว่า " หาผู้หญิงสองคนนั้นไม่เจอ คนอะไรเดินเร็วฉิบหาย"แล้วผมก็บอก " สงสัยมีคนรับไปแล้วมั้ง "เพื่อนก็บอกกลับมาว่า " กุไปถึงถนนใหญ่ไม่เห็นมีรถซักคันเลย "(จากปากทางวัดถึงกุฏิระยะประมาณสามสิบเมตรแล้วเป็นทางตรงด้วย)ผมก็รู้สึกกลัวคิดว่าต้องมีอะไรแปลกแย่ๆเพราะเมื่อกี้ตรงต้นมะขามใหญ่ก็ทีนึงแล้วเวลาประมาณเที่ยงคืน...ก็เริ่มรู้สึกหิว



ผมและเพื่อนๆก็ลงมาจากกุฏิเพื่อไปต้มข้าวต้มกินกันระหว่างที่กินอยู่นั้นเพื่อนคนหนึ่งได้หันไปเห็นผู้หญิงใส่สไบยืนโบกมือแล้วยิ้มให้(ตรงนั้นเป็นศาลเก่า)เพื่อนคนนั้นก็ตกใจแล้วหันมาพูดให้เพื่อนๆฟังพอผมและเพื่อนๆคนอื่นหันไปดูก็ไม่เห็นอะไรก็นั่งกินข้าวต่อนึกว่าเพื่อนคนนั้นมันล้อเล่นพอกินข้าวกันเสร็จก็ขึ้นไปบนกุฏินั่งคุยกันถึงเรื่องที่เห็นผู้หญิงใส่สไบแล้วเรื่องตรงต้นพิกุล



เพื่อนสองคนที่เห็นผู้หญิงสองคนยืนอยู่ก็ชวนผมลงไปดูตรงต้นพิกุลอีกรอบแล้วสามคนก็เดินไปดูอยู่ตรงหน้ากุฏิ พอผมหันไปมองที่ต้นพิกุลผมก็เห็นผู้หญิงห้อยหัวลงมาจากต้นพิกุลผมเธอยาวถึงพื้นผมก็วิ่งขึ้นบนกุฏิอย่างไม่คิดอะไรเลยพอเพื่อนผมเห็นผมวิ่งมันก็วิ่งตามขึ้นไปด้วยแล้วเพื่อนก็ถามว่า



"เห็นอะไรว่ะ"ผมเลยเล่าให้เพื่อนๆฟังในสิ่งที่ผมเห็นทั้งหมดตั้งแต่ที่ต้นมะขามใหญ่ตอนที่มาวัดและที่ผมเห็นที่ต้นพิกุลเมื้อกี๊คืนนั้น..ผมและเพื่อนๆไม่ได้หลับได้นอนกันทั้งคืนเลยจนพระท่านกลับมาก้เล่าเรื่องให้พระฟังแล้วท่านก็บอกว่า " คงไม่มีหรอกมั้ง เค้าคงมาช่วยเฝ้าวัดด้วย "จบแล้วครับ