คอมเม้นสยองขวัญ

สวัสดีค่าทุกๆคนเรื่องที่จะเล่านี้เกิดที่จ.พิษณุโลกค่ะ



เรื่องผ่านมาจะปีนึงแล้ว คือตอนนั้นอยู่ม.5 วันนั้นเป็นวันศุกร์หนูกะเพื่อนๆโกหกทางบ้านว่าจะไปทำรายงานที่บ้านเพื่อนคนนึงแต่ก้อไม่ได้ไปเพราะกะว่าจะมาหาที่นอนค้างกันเองแล้วจะออกไปเที่ยวกันตอนกลางคืน(นิสัยไม่ดีเลย)



กว่าจะหาทีพักได้ก้อทุ่มกว่าๆแล้วหนูไปได้ที่พักที่ค่อนข้างลับตาคนนิดนึงเพราะกัวที่บ้านจะเห็นกันเป็นอพาตร์เม้นเล็กๆอยู่หลังวัดๆนึงราคาถูกดีแค่330บาทต่อคืนห้องที่ได้คือห้อง502อยู่ชั้น5บนสุดเลยในห้องก้อเหมือนเม้นธรรมดาทั่วไปแต่ออกจาอับๆทึบๆนิดนึงพอวางของเส็ดพวกหนูก้อออกไปยืนคุยกันที่ระเบียงคุยกันสักพักหนูก้อเข้ามาอาบน้ำหนูเข้ามาคนเดียวคนอื่นยังอยู่ข้างนอกเรามากัน4คนค่ะ



หนูก้ออาบน้ำไปตามปกติเส็ดแล้วก้อมายืนหน้ากระจกจะแปรงฟันจุกปิดยาสีฟันมันดันหล่นลงพื้นก้อก้มไปเก็บตอนก้มลงไปสายตาดันมองออกไปตรงช่องระบายอากาศของประตูห้องน้ำ(ที่มันจะเป็นช่องยาวๆ3-4ช่องอยู่ด้านล่างอ่ะคะ)ก้อเห็นพื้นหน้าห้องน้ำแต่มีขาคนข้างนึงกำลังก้าวมาหยุดอยู่หน้าห้องน้ำเปนขาน่าจะผู้ชายเพราะลักษณะใหญ่ๆดำๆใส่กางเกงยีนสีออกเข้มๆหนูก้อคิดว่าตาฝาดน่ะเรากำลังคิดอยู่ๆก้อมีอีกข้างก้าวตามมา



ชัดเลยค่ะไม่ฝาดแน่ๆหนูเลยตะโกนถามเพื่อนว่าอยู่ไหนกันเสียงเพื่อนก้อตอบมาว่าอยู่ที่ระเบียงหนูก้อเลยก้มดูอีกทีหายไปแล้วค่ะหลังจากนั้นเพื่อนๆก้อเข้ามาอาบน้ำกันหนูก้อไม่ได้เล่าให้ใครฟังเพราะเดี๋ยวจะกลัวกันจนเราออกไปเที่ยวกันมารุ่นพี่ก้อขับรถมาส่งหน้าเม้นพอหนูเห็นเม้นหนูก้อเกิดความรู้สึกไม่อยากขึ้นเลยเล่าให้เพื่อนฟังหมดเลย



ปรากฏว่าคืนนั้นเราต้องไปนั่งที่ร้านข้าวต้มโต้รุ่งกันยันเช้าแต่มันยังไม่จบแค่นี้นะคะพอฟ้าสว่างก้อมาเอาของแล้วเผ่นเลยแต่ว่าพวกหนูบอกที่บ้านว่าจะไปค้าง2คืนพวกเราเลยต้องหาที่พักพิงอีก1คืนแปบนึงก้อได้ที่ใหม่ถัดจากที่เก่ามา2ซอยเม้นนี้ใหญ่โตดูดีแต่ค่าเช่าตั้ง600แต่ก้อ



เพื่อความสบายใจก้อตกลงเอาที่นี่ได้ห้อง604ชั้น6ที่นี่มีหลายชั้นจำไม่ได้ว่ากี่ชั้นวันนั้นออกไปข้างนอกกันทั้งวันกว่าจาได้กลับมานอนบนห้องก้อ3สามทุ่มกว่าๆแล้วอาบน้ำเส็ดก้อปิดไฟนอนปกติสุขดีทุกอย่างแต่พอเคลิ้มๆจะหลับอยู่แล้วมันมีความรู้สึกรำคานยังไงไม่รู้มันเป็นเสียงคนลากอะไรก้อไม่รู้อยู่ข้างบนวนเวียนอยู่ตรงที่ๆเรานอนดังจนน่ารำคานเลยค่ะเพื่อนหนุคนนึงลุกขึ้นมาก่อนแล้วนั่งฟังอยู่



เพื่อนหนูก้อพูดจาหยาบคายด่าเสียงดังเลยค่ะแค่นั้นไม่พอเดินออกไปนอกระเบียงเอาหลังพิงราวระเบียงแล้วชะโงกหน้าขึ้นไปด่าแต่พอหนูออกไปยืนดูมั่งมันมืดหมดเลยค่ะไม่มีแม้แต่แสงทีวีลอดออกมาแว๊บๆก้อไม่มีแล้วมันมืดทั้งแถบเลยค่าเหมือนไม่มีคนอยู่เลยพอเห็นยังงั้นก้อคิดว่ามันแปลกๆละเลยเข้าห้องมานอนเลยเปิดไฟนอนสว่างทั้งห้องเลยหนูก้ออุ่นใจหน่อยนึงเลยหลับไปแต่ก้อต้องสะดุ้งตื่น



เพราะเพื่อนหนูคนที่เค้าด่าอ่ะอยู่ดีดีก้อร้องกรี๊ดกร๊าดเลยทั้งๆที่เพื่อนคนนี้เป็นทอมทุกคนตกใจตื่นหมดเลยคะถามเพื่อนว่าเป็นอะไรก้อไม่บอกพูดแต่ว่าอยู่ไม่ได้แล้วๆเก็บของๆไม่ถึง5นาทีพวกเราลงมาถึงข้างล่างแล้วเพื่อนหนูคนที่เปนทอมเค้าไปถามพนักงานว่าห้องข้างบนของห้อง604ห้องอะไรเค้าก้อบอกว่า704แล้วก้อถามต่อไปว่ามีคนอยู่ไหมเค้าก้อไม่บอกถามเรากลับด้วยว่าจะรู้ไปทำไมตอนนั้นก้อตี1กว่าๆ



แล้วเราเลยเดินออกจากที่นั่นพอดีไปเจอกับแม่บ้านคนนึงหนูจำหน้าแกได้ตอนจะขึ้นลิฟท์เราสวนกันเลยไปถามแกแกก้อบอกว่าชั้น7มีคนอยู่ไม่กี่ห้องแล้วก้อชั่วคราวทั้งนั้นเลยแต่ฝั่งห้อง704ไม่มีคนทั้งแถบเลยฟังแค่นั่นพวกหนูก้อจ้ำอ้าวออกมาเลยค่ะพวกเราเลยมาอาศัยป้ายรถประจำทางและแสงไฟจาก7-11เพื่อนคนที่เป็นทอมเค้า



ก้อเล่าให้ฟังว่าตอนนอนอยู่อ่ะนอนไม่หลับเลยพลิกตัวมองโน่นมองนี่ไปเรื่อยๆเพื่อนคนนี้นอนริมทางระเบียงแล้วม่านก้อไม่ได้รูดปิดเค้าก้อมองออกไปที่ระเบียงอยู่ๆก้อมีเหมือนเปนผมคนค่อยๆเลื่อนๆๆลงมาตามด้วยหน้าคนค่ะเพื่อนบอกว่าเป็นหน้าผู้หญิงตาโตมากมายหน้าเค้านิ่งๆมองมาทางเพื่อนเพื่อนหนูขยับตัวไม่ได้จ้องตากะเค้าประมานครึ่งนาทีพอขยับตัวได้ก้อเลยร้องขึ้นมาเลยค่ะพวกหนูเลย



สรุปกันว่าเราไปหยาบคายใส่เค้าแล้วก้อยังไปชะโงกมองเค้าอีกเค้าเลยมามองเราบ้างจากนั้นมาไม่มีใครกล้าเฉียดไปแถวนั้นเลยค่ะเข็ดเลยไม่อยากจะรู้ต้นตอของเรื่องนี้ด้วย เรื่องอาจจะไม่น่ากัวนะคะแต่พวกหนูยังสยองไม่หายเลยค่ะโดน2คืนติด2เด้งเลยอ่า



- -"ปล.อยากโทไปเล่าจังเลยแต่ก่อนอยู่กทม.ฟังทุกสัปดาห์เลยค่าพอมาอยู่พิษณุโลกได้แต่ฟังแห้ง.อิอิ. นู๋อิง พิดโลก