เริ่มเรื่องกันเลยนะค่ะ คือวันนั้นที่โรงเรียนเก่าของเรามีงานสถาปนาของโรงเรียนกันอยากจะบอกว่าพื้นที่ของโรงเรียนทั้งหมดเป็นของวัดค่ะและรอบๆโรงเรียนก็จะมีที่เก็บกระดู ศาลาสวดศพ เมรุเผ่า และที่เก็บศพก่อนเผ่า และพื้นที่ของโรงเรียนนั้นเป็นป่าช้าเก่าที่ถูกปรับ
พื้นที่ให้เป็นโรงเรียนจนถึงทุกวันนี้ ซึ่งตอนนั้นเราอยู่กับเพื่อน 2 คนชื่อ กิ๊กกับต่อ เราก็นั่งเล่นกันหน้าห้องผอ. ซึ่งอยู่บนอาคารเรียนของเราแล้วตอนนั้นก็มีพระสวดและก็ทำพิธีต่างๆ จนเสร็จพวกเราเป็นคนเสียงดังกันเลยคุยเล่นกันเป็นเสียงดังปกติววึ่งเรากับกิ๊กได้หันไปในห้องผอ. ก็พบกับใครคนนึงยืนอยู่ตรงประตู ประตูนั้นเป็นกระจกสีดำ แล้วก็มีผ้าม่านปิดไว้ แต่ที่เรากับเพื่อนเห็นคือผู้ชายหนึ่งคนยืนหันหน้ามาทางพวกเรา ตัวอ้วน ใส่กางเกงสีดำ เสื้อแขนยาวสีน้ำตาล เรากับกิ๊กก็เลยบอกต่อว่าพูดเบาๆ หน่อยผอ.ออกมาแล้วนั้นอ่ะ และพวกเราก็นั่งเงียบๆกันสักพัก
ในที่สุดเราก็เห็นผอ.คนปัจุบันอยู่บนเวทีกำลังให้รางวัลพวกครูๆ และเรากับกิ๊กก็มองหน้ากันแล้วหันไปดูก็ต้องตกใจเมื่อพบว่ามีประตูไม้มาปิดประตูกระจกตั้งแต่เมื่อไร หรือถ้ามีใครมาปิดก็ต้องผ่านหลังพวกเราอยู่ดี เราก็เลยชวนเพื่อนไปนั่งบนห้องเรียนกัน แต่เรื่องไม่จบแค่นั้นเพราะคนที่เราพบนั้นได้ตามเราไปทำบุญที่วัดเก่าที่พิษณุโลก พอเราเข้าเขตของจังหวัดเท่านั้นแหละเราก็ร้องไห้ปวดหัว ปวดคออย่างแรงเก็บอาการไม่อยู่เราเลยบอกป้า (ป้าๆกับลุงและครอบครัวของเราเป็นร่างทรงขององค์ต่างๆและเลี้ยงกุมารด้วยแต่เรากับกุมารสนิทกันตั้งแต่เด็กเราเลยไม่กลัวพวกเขา)
เขาก็จอดรถถามว่าไปเจอไรมาเพราะพวกเขาเห็นตั้งแต่เราขึ้นรถแล้วป้าเราก็เลยสวดมนต์ถอยหลัง แล้วลุงของเราท่านองค์ลงเลยบอกว่าใครมาทำหลานกูและลุงก็บอกให้พวกพี่กุมารจัดการและเราก็เงียบและหายเป็นปกติ พอถึงวัดเราถวายเทียนพรรษา 1 ต้นเลยให้เขาด้วยคนที่เราเจอ ป้าเราอีกคนก้อบอกว่าเขาแค่อยากมาทำบุญด้วยเพราะเป็นวัดพระใหญ่และหลังจากนั้นเรากับเพื่อนก็ไม่เคยเจอท่านอีกเลย และเราก็เลยลองถามยายของกิ๊กที่ทำงานในโรงเรียนเขาเลยบอกว่าเป็น "อาจารย์ใหญ่คนเก่าที่ตายไปแล้วหลายปี"
ลองคิดดูขนาดท่านตายไปแล้วยังอยากทำบุญเลยแล้วทำไมคนที่ยังมีชีวิตไม่อยู่ไม่อยากทำ...ลองคิดดูนะค่ะ
เรื่องเล่าของโรงเรียนเก่าของเรามีอีกมากถ้ามีโอกาสจะมาเล่าให้ฟังอีกนะค่ะ
...ขอบคุณที่อ่านนะค่ะ...
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น