โค้งอาถรรพ์

สวัสดีคับพี่ๆ ครั้งนึงในชีวิตพี่ๆเชื่อกันหรือไม่ ผมขอบอกเลยนะครับสำหรับคนที่ยังไม่เคยประสบด้วยตัวเอง ว่าถ้าไม่เคยเจอกับตัวเองไม่รู้สึก เหมือนผมที่ไม่เคยเชื่อ แต่ก็เคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาบ้าง...

วันนั้นผมขับมอร์ไซด์ออกจากบ้านตอนประมาณ 3 ทุ่ม จะไปรับเพื่อน เส้นทางที่ผมไปเป็นเส้นทางปกติที่ผมใช้ยู่เป็นประจำ เส้นทางนั้นจะมีโค้งอยู่โค้งหนึ่ง มีต้นมะขามเทศต้นใหญ่อยู่ตรงมุมหัวโค้ง

ซึ่งโค้งนี้ผมก็พอจะเคยได้ยินอยู่บ้างว่ามีคนเคยเจออะไรลักษณะนี้ และวันนั้นผมก็มุ่งหน้าไปรับเพื่อน ก็ไม่ได้คิดอะไร เมื่อผ่านโค้งที่ว่า ผมกลับรู้สึกตัวลอยๆ แต่ก็มีสติว่าขับรถอยู่ แต่ความคิดในหัวคือไม่รู้ว่าจะขับไปไหน

ขับขับไปผมก็มองกระจกหลัง สิ่งที่ผมเห็นคือผู้หญิงผมยาวนั่งซ้อนท้ายรถผมอยู่ ตอนนั้นผมเห็นแค่ผมยาวๆกับช่วงบ่า แต่หน้าตาไม่ทันมอง "นี่หรือเปล่าที่เขาเรียกว่าผี" นี่คือสิ่งแรกที่ผมคิดได้ในตอนนั้น

ผมกลัว ตัวสั่นเกร็ง แต่ก็บังคับตัวเองไม่ได้ จอดรถไม่ได้ คิดกับตัวเองว่าทำไงดี ผมหลับตาตั้งแต่ตอนแรกที่เห็น และผมก็ไม่รู้ว่าผมขับต่อมาได้ยังไง จนผมตัดสินใจที่จะลืมตาอีกครั้ง

ตั้งสติอยู่แป๊ปนึงก็ตัดสินใจที่จะมองกระจกหลังอีกครั้ง สิ่งที่เห็นและติดตาผมมาถึงวันนี้คือ หล่อนยิ้มให้ผม แต่ยิ้มของหล่อนทำให้ผมแทบช็อก ขนลุกทั้งตัวตั้งแต่หัวจรดเท้า ทำเอาผมแทบหมดสติเลย

รอยยิ้มตรงมุมปากของหล่อนค่อยๆฉีกกว้างขึ้น ...กว้างขึ้น..ที่สำคัญผมไม่เห็นส่วนอื่นบนใบหน้าของหล่อนเลยเห็นเพียงปากที่กว้างขึ้น และในปากก็มีแต่สีดำมืดสนิทลึกเข้าไปด้านใน

และวูปนั้นผมก็รู้สึกว่าผมได้จอดรถ พอจอดรถได้และบังคับตัวเองได้ ผมก็เหลียวมองรอบตัวว่าผู้หญิงคนนั้นยังอยู่หรือเปล่า และผมอยู่ที่ไหน พอเหลียวไปก็ไม่เจอหล่อนแล้ว และที่ที่ผมอยู่

คือทุ่งนาโล่งๆตลอดสองข้างทาง ตอนนั้นสิ่งที่ผมคิดคือต้องออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด และผมก็บิดรถออกจากตรงนั้นมาอย่างไม่คิดชีวิต จนมาออกถนนใหญ่ มีรถพรุกพร่าน ผมจอดรถริมถนนตั้งสติ

ก่อนตัดสินใจขับรถไปรับเพื่อนซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตรงนั้น ผมไม่พูดอะไรกับเพื่อนมันซักคำ พามันไปส่งถึงบ้านก็ไม่ได้พูดกับมัน ส่งเพื่อนเสร็จผมก็ขับรถกลับบ้าน พอถึงบ้านเท่านั้นแหละ

ผมนั่งลงร้องไห้อย่างคนไร้สติ ญาติๆพากันตกใจว่าผมเป็นอะไร ผมไม่เคยร้องไห้อย่างงี้ ผมพูดอะไรไม่ออกได้แต่นั่งร้องอยู่งั้น... ซักพักใหญ่ๆผมเริ่มควบคุมสติได้ ผมจึงเล่าให้เหล่าญาติๆฟัง


ตั้งแต่นั้นผมก็เชื่อเรื่องผีอย่างสนิทใจ...อย่างไม่ต้องสงสัยว่ามีจริงหรือไม่เลย และอีกอย่างผมอยู่ที่ ยูเสริ้จโคราช ที่พี่นำเรื่องๆผีๆ


และสถานที่มาให้ และดาจิมก็มา ขอให้พี่นำเรื่องดีๆมามากๆ นะคับ