วันอังคารที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2551

เรื่อง วิญญาณสัมผัสได้

ผมมีประสบการณ์ตรงเรื่องหนึ่งจะเล่าให้ฟัง ขอตั้งเรื่องว่า "วิญญาณสัมผัสได้" เพื่อไม่ให้เสียเวลาขอ เล่าเลยนะครับ (แอบเขียนในที่ทำงาน)

เมื่อประมาณ 10 กว่าปีมาแล้ว ตอนนั้นผมอายุประมาณ 16-17 ปี ได้บวชเป็นสามเณรอยู่ ณ วัดพระพุทธ บาทตากผ้า อ.ป่าซาง จ. ลำพูน ที่วัดมีเนื้อที่กว้างขวางมาก และก็มีบางส่วนติดกับป่าด้วย ที่อยู่อาศัยของพระและเณรก็คือกุฏิ ซึ่งปลูกเป็นหลังเล็ก ๆ มีทางขึ้นและ เป็นห้องนอน (บางหลังก็มีห้องนำในตัว) อาศัยกุฏิละ 1 รูป ทั้งหมดก็มีประมาณ เกือบร้อยหลัง ผมอาศัยเป็นคนกลัวผีและเป็นน้องใหม่ จึงได้อาศัยอยู่ตรงกลางชุมชน หน่อย ก็ไม่กลัวเท่าไหร่ เรืองเกิดขึ้นตอนที่ หลวงพี่ที่สนิทกันท่านไปทำธุระต่างจังหวัด ผมเลยอาสาไปนอนที่กุฏิท่าน เนื่องจากมีห้องน้ำในตัว แต่อยู่ ตรงขอบป่า ใกล้กับสระน้ำใหญ่ประจำวัดอ คืนวันหนึ่งก่อนนอนผมก็ไม่ได้คิดอะไร อ่านหนังสือ ก็เผลอหลับไป แต่ก่อนนอนก็ไม่ลืมปิดหน้าต่าง (มีอยู่ บานเดียว) แต่ไม่สามารถลงกลอนได้เนื่องจากไม้ขยายตัว มันจึงฝึดมากปิดไม่สนิท (พยายามปิดให้มิดมากที่สุด) เผลอหลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ มารู้สึกตัวอีกทีเมื่อ ได้ยินเสียง ปัง ของหน้าต่างเปิดเหมือนกับว่าโดนลมพัดอย่างแรง พอรู้สึกตัวผมได้ยินเสียงคนเดินภายในกุฏิรอบเตียงนอน (เตียงเล็ก ๆ และเตี้ย) เสียงน้ำหนักตัวผ่าน ทางปลายเท้าเวลากดลงพื้นได้ยินชัดเจนมาก (เป็นพื้นไม้แต่โครงสร้างเป็นปูน) เนื่องจากผมนอนตะแคง หูข้างหนึ่งจึงแนบกับพื้น พับ พับ เสียงยังดังเรื่อย ๆ ประมาณ 3 นาที ผมทนไม่ ได้ที่จะอยู่ในเหตุการณ์อย่างนี้อีกโดยไม่ได้ทำอะไร จึงตัดสินใจลุกพรวดขึ้นนั่ง และมองไปรอบ ๆ ห้อง ปรากฏว่า เห็นเงาดำ ๆ เป็นรูปร่างคน ยืนอยู่ตรง ปลายเท้า ตรงดวงตามีแสงสีแดง (เท่าแสงหิ่งห้อย) จึงตัดสินใจเปิดไฟฟ้าป็น ภายในห้อง ซึ่งสวิสอยู่ใกล้ ๆ มือ ก่อนเปิดไฟ มีสองทางให้เลือก (คิดในใจ) 1. ถ้าไม่เจออะไรก็แล้ว ไป 2. ถ้าเจอจะจะ คงต้องชอคตายแน่ ๆ พอเปิดไฟ ก็ไม่มีอะไร เพื่อความแน่ใจว่า แสงที่เห็นเป็นหิ่งห้อยหลุดเข้ามาในห้องหรือเปล่าจึงปิดไฟสำรวจอีกครั้งก็ไม่มี จึงสรุปว่าคงจะเป็น วิญญาณแรร่อนเดินผ่านมาทางกุฏิที่ผมนอน ผมสังเกตดูหน้าต่าง ไม่มีทาง ที่จะเปิดเองได้เลยเนื่องจากฝึดมาก และเป็นการเปิดจากในไปนอก หมายความว่าต้องมีลมดันจาก ข้างในห้องถึงจะเปิดได้ ถ้าเป็นลมพัดจากข้างนอกห้องก็ยิ่งจะทำให้หน้าต่าง ปิดสนิทมากขึ้นไปอีก ซึ่งหน้าต่าง เป็นแบบบานพับ เวลาจะเปิดต้องดันจากข้างใน และนอกจากนี้ประตู ห้องก็ปิดแล้วก่อนนอน จึงไม่มีใครจะมาเดินภายในห้องได้

สุดท้ายขอจบแค่นี้นะครับ ขอให้รายกายอยู่ตลอดไป

ไม่มีความคิดเห็น:

Blog ที่เกียวข้อง