สวัสดีคือว่าเมื่อประมาณปีที่แล้วได้ไปเที่ยวรีสอร์ทที่พี่เป็นผู้จัดการอยู่ที่จังหวัด เลย ค่ะ ก็คือหนูไปมาหลายก่อนหน้านี้ประมาณ 2 ครั้งแล้ว แต่คราวนี้พอดีเดินทางไปทำบุญที่จังหวัดพิจิตรเลยกะว่าจะไปหาพี่สาวที่จังหวัดเลย ก็มีพ่อแม่แล้วก้อหนุไปด้วย ... รวมกันก็ 3 คนพอไปถึงก็ช่วงนั้นไม่มีคนมาพักที่รีสอร์ทนะค๊ะ เพราะว่ามันไม่ใช่ฤดูท่องเที่ยว ก็เลยไม่มีคน คืนแรกหนูกับพ่อแม่ก้อพักที่ห้องริมน้ำเพราะว่าบรรยากาศดี แม่หนูก็เป็นที่แบบชอบสวดมนต์ถือศีลอะไรทำนองนี้นะค๊ะ แม่ก้อสวดมนต์ตลอดอยู่แล่ว เวลาไปไหน คืนแรกนอนไปก็ไม่มีอะไรค่ะ แต่ว่าตอนกลางคืนน่ากลัวมากค่ะ เพราะว่าทั้งรีสอร์ทไม่มีคนเลยค่ะ พี่ก็ไปนอนที่ห้องตัวเองข้างบน ที่นอนข้างล่างที่ริมน้ำนั้นมี 3 คน ลืมบอกไปรีสอรืทนี่ก็ประมาน ร้อยกว่าไร่ ๆ .. คือห้องนี้เตียงไม่พอค่ะ ก็เลยต้องแบ่งเป้น 2 ห้องคืนนี้หนูนอนกับแม่ค่ะ วันรุ่งขึ้นหนูเลยบอกพี่ว่าไปนอนบ้านข้างบนดีกว่า เพราะว่ามันจะเป็นเหมือนขึ้นภูเขาไปอ่ะค่ะ มีบ้านจะได้นอนรวมกันหลังเดียว ...ก็โอเคเราก็ย้ายกันขึ้นไปข้างบน พอตอนเริ่มเย็นแบบว่าโพล้เพล้ค่ะ พ่อของหนูก้อล้างรถอยู่หน้าบ้านค่ะ แม่ก็ยืนกวาดใบไม้รดน้ำต้นไม้ไรงี้หนูก็ช่วยพ่อล้างรถ....มันมีเสียงแก้วแตกดังมาจากในบ้านตกใจมากค่ะ แม่ก็เข้าไปดูคือแก้วอยุ่หลังตู้เย็นอยู่ในล๊อคพอดีมี 3 ใบแก้วที่ตกมาแตกเป็นใบกลาง น่าแปลกมั้ยค๊ะ บ้านนี้เปิดแอร์อยุ่แล้วปิดหน้าต่างทุกบาน ๆ ไม่มีสัตว์ซักตัวมันตกมาแตกได้ไง เท่านั้นยังไม่พ่อ ,, พ่อหนูไปอาบน้ำตอนออกมาหลอดไฟตกลงมาแตกไฟดับ ทั้งบ้าน ๆ หลังจากนั้นก็เริ่มกลัวกันแล่วค่ะ ยิ่งไปกว่านั้น คือทางเข้าบ้านมีประตูสองทาง อยู่ดี ๆ ประตูอีกทางเปิดไม่ออกเฉย เลย ไม่ว่าจะเปิดข้างในหรือข้างนอก หลังจากนั้นไม่อยุ่แล่วค่ะ ออกไปทานข้าวข้างนอกเลย ๆ ไปซักพักให้มันลืมยังไงก็ไม่ลืมหรอกค่ะ กลับมาแม่หนูจุดธูปเลยอ่ะ แล้วก็กลับมานอนกันคืนนั้นผ่านไป อีกวันรุ่งขึ้นก็กลับบ้านเลยค่ะ พี่หนูก็เลยเล่าให้ฟังว่า ที่รีสอร์ทนั่นเมื่อก่อนเค้าเรียกว่า "ทุ่งนางครวญ"คือมีทหารไทยกับลาวรบกันแล่วตายหมดเหลือผู้หญิงคนเดียวเค้าก็ได้แต่ฝังศพไปทีละศพทุกทุกวันเค้าก็ร้องไห้ตลอด คนที่ผ่านไปผ่านมาแถวนั้นบางทียังได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้เลยค่ะ หลังจากนั้นก็กลัวอ่ะค่ะ ๆ ๆ ๆ เป็นอะไรที่ใครไม่เจอไม่รู้เลย ๆ ไม่ได้ให้มาเห็นแต่ทำขนาดนี้ ๆ ๆ นะค๊ะ ไม่ไหวค๊ะ
เรื่องนี้ก็จบลงเท่านี้น๊ะค๊ะ ๆ ๆ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านกันจนจบค่ะ
ZOMMII
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น